Ook deze zondag weer een dag vol aktiviteiten! (En meer nieuwtjes….)

Amstelveen-Thuis, zo.13-12-2009//14:40u.>>>

Ook deze zondag weer een dag vol aktiviteiten. Het is ook weer leuk om geregeld met de hond Debby buiten te wandelen, al was het gisteren wel een enorme puinhoop op het voorplein van dit flatgebouw, bij de entree. Toen ik vrijdagmiddag met de auto even het voorplein wilde oprijden, om het sjouwen van de tassen wat te vergemakkelijken, kwam ik tot de ontdekking dat het hele voorplein vol stond met allerlei machines, een vrachtauto en allerlei waterslangen. Ze waren vermoedelijk bezig om de riolering schoon te maken, vermoedelijk in opdracht van woningbouwbedrijf Ymere. Het was in ieder geval een Deens bedrijf wat ze hadden ingehuurd, en die werklui waren dus alleen aanspreekbaar in het Engels. Maar goed, het weekendverlof is me tot op heden uitstekend bevallen, en heb me in ieder geval niet hoeven te vervelen. Ook weer eens lekker, zoals vanouds veel muziek besluisterd van cd’s en natuurlijk op de radio (Sky-radio). Ik hoorde op de radio nog een heel grappig nieuwsbericht, en kwam toen niet meer bij van het lachen. Er werd namelijk gezegd dat de KLM overweegt om met treinen te gaan vliégen. Ach ja, dat is weer eens wat anders, al is mij deze nieuwe vervoersmethode tot op heden nog niet bekend. Vraag me toch af of de nieuwslezer misschien iets te diep in het glaasje had gekeken, of misschien wel aan een psychose lijdt (grapje). Dan ben je er, denk ik, toch niet best aan toe, als je zoiets denkt. Ach, het is ook weleens leuk om lachwekkend nieuws te horen.

Daarnet even bezoek gehad bij mij thuis. Was best gezellig. Vanmorgen even heen en weer gereden naar de Amstelmere, omdat ik tot de  ontdekking was gekomen dat ik vergeten was om mijn zes uur avondmedicatie van vandaag mee te nemen. Deze heb ik even opgehaald, en zag ook dat in de huiskamer een mooi versierde kerstboom was geplaatst. Het was wederom erg rustig op de afdeling, en de twee dienstdoende verpleegkundigen (waaronder Alex) zaten ieder in een aparte ruimte voor een individueel gesprek met een patiënt. Toch wel een heel verschil met 12 jaar geleden, tijdens mijn vorige opname in Bennebroek. Nu is er in ieder geval veel meer ruimte gekomen voor medepatiënten om even apart met iemand van de verpleging te kunnen praten. Een enorme verbetering, al wil ik hier wel aan toevoegen dat zoiets op de gesloten afdeling in Hoofddorp mijns inziens nog veel te weinig gebeurt. Maar hierover later meer…

Daarnaast voel ik me nog steeds enorm sterk gemotiveerd om op vrijwillige basis op korte termijn terug te keren in de GGZ, als ervaringsdeskundige. Bovendien, het is uitermate zonde om niks te doen met alle mede uit de praktijkervaringen voortgekomen ideeën die ik in dik 30 jaar tijd heb opgedaan in het leven. Ik ben het gaan zien als een nieuwe uitdaging, zo mogelijk met behoud van mijn Wajong-uitkering. Maar ook hierover later meer….

Ook vriendschap heeft gedurende mijn opnameperiode tot op heden een veel diepere betekenis gekregen. Zo werd ik gisterenavond gebeld door P. uit Hoofddorp. Terugkijkend op mijn in sociaal opzicht nogal armoedige leven tot op heden, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nog nooit eerder in mijn leven zo’n warme en spontane vriendschappelijke band ben gaan ervaren met een vrouw zoals met P. Ze belde op om even bij te praten, maar ook met het verzoek of ik alsjeblieft weer een keer wil langskomen in Hoofddorp op korte termijn, en ik overweeg om, zoals ze ook voorstelde, a.s. vrijdag (evt. donderdag, al moet ik nog uitzoeken hoe snel bus 300 weer terug is in Amstelveen i.v.m. het feit dat ik om uiterlijk 22u. weer terug moet zijn op de Amstelmere….) even naar D0 Hoofddorp te reizen voor een bezoekje, e.e.a. uiteraard wel in voorafgaand overleg met beide verpleegposten (open en gesloten). Het is ook zo dat duidelijk is gebleken dat ik een goede invloed op haar heb m.b.t. haar herstelproces. Ben op 30 nov. jl. ook even langsgeweest aldaar. Later bij het afscheid nemen kreeg ze eindelijk weer eens een kleur in haar gezicht en liepen we allebei naar de verpleegpost, ik om me daar af te melden, en toen zag ik met eigen ogen hoe ze in korte tijd ineens begon te veranderen in positieve zin. Ze zei tegen de verpleging dat ze graag weer creatief bezig wil zijn, zomaar ineens! En sindsdien hoor ik steeds meer positieve berichten m.b.t. haar herstelproces, en ze krijgt ook meer vrijheden en is ook al enige tijd niet suïcidiaal meer.

Het gaat me, gezien het persoonlijke karakter van dit verhaal iets te ver om in dezen in details te treden, maar ik hoop (namens P., het is haar liefste wens) dat ze zo spoedig mogelijk zal worden overgeplaatst naar de open afdeling in Amstelveen. Veel minder “prikkels”, veel rustiger, veel vrediger, etc…etc…., kortom, naar mijn vaste overtuiging een veel betere omgeving om gemakkelijker en psychisch minder belastend te kunnen herstellen en aansterken, aangezien ook P. hoog-sensitief is!

Maar goed, gelet op de tijd, nu nog even wat praktische zaken regelen voor mijn terugkeer naar de Amstelmere vanavond. Ik vond het toch leuk en prettig tegelijk om deze weblog even geschreven te hebben.

============================================================================================================

(Binnenkort in de SkyDrive-map “GGZ in Geest” een omschrijving van een van m’n vele bijzondere ervaringen, namelijk, 54 kg. licht, mijn vroegere anorexia-probleem, begin jaren ‘90, maar ook over mijn spontane genezing hiervan in één nacht tijd. Ik was toen in die periode, door omstandigheden, tijdelijk even NIET onder behan-deling!)

============================================================================================================