Vrijdag 15 juli 2011 >> Ik ben daarstraks, naar aanleiding van een email aan KPN, gebeld door een medewerker van KPN, in verband met de hardnekkige storing met betrekking tot mijn tweede @planet emailadres wat sinds eind april per vergissing buiten werking was gesteld. De medewerker van KPN die mij belde was in ieder geval heel behulpzaam en attent, en vertelde me dat het tweede emailadres weer op aktief is gesteld. Daarnaast zijn beide planet emailadressen, op mijn verzoek, kwa grootte uitgebreid van 30- naar 50mb. Dit geldt ook voor het meest bekende emailadres cbdekat@planet.nl . Anders gezegd, positief is dat mensen mij sinds vanmiddag nu ook weer emailtjes kunnen sturen op het oude adres kat1963@planet.nl .
Helaas ook een beduidend minder gunstig, nogal verdrietig berichtje. Ik heb vanmiddag een emailbericht ontvangen van het bestuur van de woongroep centraal wonen amstelveen. Er spelen momenteel een aantal zaken die wederom veel te ver gaan en ook erg ongezond zijn. De meerderheid van het bestuur, zo begrijp ik, is tegen mijn terugkeer in de woongroep. Een persoon van de woongroep heeft haar uiterste best gedaan om dingen voorelkaar te krijgen aangaande mijn terugkeer, iemand die tenmminste nog blijk geeft van gevoel, medeleven aangaande alles wat mij en mijn moeder de afgelopen maanden is overkomen, en met begrip voor de algehele zeer ongezonde situatie. Alleen, ze heeft ten opzichte van al diegenen uit het bestuur die bikkelhard en hoogst onpersoonlijk in het leven staan, denk ik te weinig invloed op de andersdenkende bestuursleden kunnen uitoefenen, die nog altijd meer in het verleden ‘leven’ dan in het heden…
Bovendien wordt er van mij verwacht dat ik aanwezig ben bij de vergadering; een vergadering waarin er wederom bergen van kritiek (negatieve informatie) op mij zullen worden afgevuurd. Ik hoorde ook dat er NOG meer dingen leven onder enkelen die ze me voor de voeten willen werpen.. Is al dat eindeloze gepreek van tot op heden richting mij dan nog niet genoeg geweest??? Niet erg prettig en erg ongezond, zowel voor mij als voor mijn moeder. Ik neem daar geen genoegen mee, mijn moeder ook niet. Ik laat mij niet weer opnieuw ziek maken door anderen die mij in de eerste plaats niet allemaal begrijpen om m’n aard, en in de tweede plaats geen oog hebben voor de hoogst ongezonde en gespannen toestand van mijzelf en van mijn moeder momenteel…, tevens met betrekking tot al hetgeen wij hebben doorgemaakt sinds tweede helft december vorig jaar…., zo langzamerhand tot het wanhopige toe……
We staan er momenteel eigenlijk helemaal alleen voor. Daarnaast is het zo dat die beoogde vergadering met andere bewoners erbij, ‘vanwege de vakantieperiode’ wordt uitgesteld tot maar liefst 24 augustus. Dus voor mijn moeder en mij, nog langer in spanning zitten…… Deze hele ‘zeikerige’ toestand, zoals mijn moeder dat noemt, ondermijnt onze gezondheid sterk voelbaar, en we zijn het meer dan zat!!!!! Dat mensen zo met elkaar omgaan, zo haatdragend, zo veroordelend, het is inherent aan deze algeheel maatschappelijke periode, op wereldniveau. Jammer ook dat de woningbouwvereniging zich mij iets te eenzijdig achter de woongroep verschuilt en opstelt. Ik ben zelf ook een mens met recht op een fatsoenlijke (desnoods vervangende) woning. Ik wil eindelijk wel eens verder komen in het leven in plaats van alsmaar weer opnieuw met gebeurtenissen uit het verleden te worden belast door onwetende medemensen. En ik herhaal nogmaals bovendien dat ik niet wil blijven fungeren als hulpmiddel, als (gebruiks)objekt om het angstprobleem onder sommige medebewoners te compenseren. Nee, ook dat is bepaald niet fair!!! Dit is nog altijd de werkelijkheid!!
Ik heb een goede vriend in de arm genomen die me in dit proces mede ondersteunt en begeleidt, maar mijn moeder en ik overwegen serieus om daarnaast hierbij externe hulp in te roepen, mogelijk een juridische procedure aan te gaan. We zijn het tijd rekken, alle onbegrip en verzet t.a.v. mijn terugkeer meer dan zat. Het is nu wachten op iemand uit het bestuur die, zo begrijp ik, als enigste voor mijn terugkomst is. Zij zou alsnog zaken proberen te regelen aangaande dit alles. Toch rijst de vraag of het niet beter zou zijn in dit geval om met juridische hulp alsnog een vergelijkbare vervangende woonruimte te vragen… Ik ben het nu ook meer dan zat, of er moet wel een heel groot wonder gebeuren….. Verder rijst nogmaals de vraag in hoeverre het heersende klimaat wel echt zo aantrekkelijk en gezond voor mij is om terug te keren.
Bovendien is het zo, door al die moeilijkdoenerij van hun kant, heb ik sinds mijn ontslag bij de GGZ inmiddels wel heel veel kosten gemaakt voor o.a. een kostbare opslagruimte voor mijn spulletjes en een aantal maanden huur doorbetaald zonder mijn eigen woning in te kunnen… Als al dit gedoe inderdaad zou voortduren tot en met augustus, dan praten we, vanaf mei gerekend (huur + kosten opslag spullen) al gauw over een totaalbedrag van E. 2.600,==.
Mocht e.e.a. – het recht op een fatsoenlijke woonruimte en respektabele, gelijkwaardige behandeling van andere mensen – toch op een juridische procedure aankomen is het vrij zeker dat er voor mij en daarmee ook voor mijn moeder van 80 eindelijk eens tijden aanbreken van rust en rechtvaardigheid… Want wat er nu gebeurt is voor ons beiden letterlijk een zeer duidelijke voelbare aanslag op onze gezondheidstoestand…… Dit moest ik toch even kwijt, en dit berichtje wordt nadien, ook al gaat iedereen op z’n kop staan, nu eens NIET verwijderd van de weblog……… Mensen mogen best weleens zien hoe wij ons voelen onder de gegeven omstandigheden. Behoorlijk overspannen en onbegrepen momenteel…
Het bestuur is (althans de meerderheid ervan) blijkbaar bij lange na niet capabel, meelevend en betrokken genoeg m.b.t. de situatie van ALLE betrokkenen, dus niet alleen maar van mensen uit de woongroep zelf. Ik ben zelf bovendien nog altijd lid van de vereniging centraal wonen, en heb van daaruit ook het volste recht van mening te zijn dat er eigenlijk beter nieuwe bestuurs-verkiezingen georganiseerd zouden behoren te worden, met uitzondering dan van diegene onder hen die WEL oog en medeleven heeft voor mijn (onze) persoonlijke situatie… Zij zal het niet gemakkelijk hebben gehad door het overwicht van de anderen.
“Streven naar Macht is een uiting van zwakte; je menszijn (kwetsbaarheid) durven tonen is een uiting van Kracht”……
Groetjes van Boudewijn.
Space van Boudewijn 
Geef een reactie