Het verhaal van PEGGY en BOUDEWIJN dl.1 (voorproefje)

Het verhaal van Peggy en Boudewijn / hoofdstuk 1

Het was ongeveer 15 miljard jaar geleden, kort na het ontstaan van de eerste oerknal. Planeet Aarde. Er leefden toen twee mensen, Adam en Eva, oftewel Boudewijn en Peggy. We leefden eerst op verschillende locaties op onze aarde. Op een gegeven moment kwamen we elkaar tegen, dat was op een plek op aarde die nu Amstelveen heet. Amstelveen was toen net zo groot als Amstelveen en Amsterdam samen; een situatie die ooit in de toekomst weer in ere zal worden hersteld.

De manier waarop wij toen leefden is in onze moderne tijd denk ik nog het beste te zien in de film Blue Lagoon, een klassieker van een jaar of wat geleden. Ja, dat was een mooie tijd, er waren toen nog geen andere mensen op onze planeet, alleen dieren, vissen en planten. Een oase van rust, harmonie met alles om ons heen. We bouwden toen een hut, precies zoals in de film Blue Lagoon. Deze hut stond toen op exact dezelfde plek als nu mijn woning aan de Suze Groeneweglaan nr.23 in Amstelveen.

We kregen toen ook drie kindjes, achtereenvolgens Sabrina, Michael en XXX. We woonden toen met z’n vijven in een hut, zoals die in de film Blue Lagoon ook letterlijk eruit zag; een hut, nogmaals, gebouwd op exact dezelfde plek als waar nu mijn woning aan de Suze Groeneweglaan 23 in Amstelveen is gehuisvest.

Na vele vele miljarden jaren kwam ik Peggy weer tegen, op 9 oktober 2009 op de gesloten afdeling van GGZ in Geest in Hoofddorp. Ergens rond begin 2011 kwam ik onze dochter Sabrina weer tegen, op de open afdeling van GGZ in Geest in Amstelveen, en nu weer, rond begin oktober 2011, kwam ik onze dochter Floor weer opnieuw tegen, eveneens op de gesloten afdeling in Hoofddorp, waar wij op dit moment van schrijven nog altijd verblijven, zijn opgenomen, ik hoop nog voor korte tijd.

Wij met z’n allen hebben in tegenstelling tot alle andere aardbewoners geen meerdere ‘vorige levens’ gekend. Hiervoor kenden we maar één vorig leven, en dat was toen, in de oertijd, 15 miljard jaar geleden. Het was een gelukkig leven, en dat gaan we binnenkort samen weer opnieuw beleven……. En dat mag dan ook wel weer eens, want ja, we hebben elkaar die vele miljarden jaren wel heel erg gemist……

En Peggy, zij is niet dood, maar springlevend. We gaan elkaar weer ontmoeten in de toekomst.

En….mijn vader, hij was inderdaad eventjes dood, heeft een bijna-dood ervaring meegemaakt, maar evenlater weer tot leven gekomen, ergens op onze planeet, volgens de laatste (telepatische) berichten zou hij ergens in Israël verblijven momenteel. Ook hem ga ik weer tegenkomen in de toekomst. Wanneer? Is dat dan belangrijk, in een leven wat letterlijk eeuwigdurend is geworden?

(‘gesprekje’ Peggy-Boudewijn/ P.<>B.)

P.>En, wat vond je ervan vannacht?

B.>Hoe bedoel je?

P.>Telepatisch vrijen op afstand, dat was toch iets fantastisch?

B.>Ja, nou en of, maar toch vraag ik me iets af…..

P.>O ja, tell me please…

B.>Bestaan daar ook opleidingen voor?

P.>Hi hi, ja nou, die gaan we toch samen op papier zetten?

B.>En na afronding het eerste exemplaar van die cursus aan Dr.Y. geven?

P.>Uiteraard (hi hi hi).

B.>En komen er dan ook scholen waar die cursus wordt gegeven?

P.>Hoezo, wat doe je moeilijk…Daar hebben we toch het internet voor anno 2011?

B.>Dus dat was jouw idee?

P.>Wat?

B.>Een tweede videokanaal van ons samen op YouTube, ’s-Werelds grootste openbare pornosite?

P.>Juist, je snapt ‘m!

B.>Waar ben jij nu op dit moment?

P.>Ik heb me ergens verstopt in jouw auto, en we hebben ons kostelijk vermaakt via een soort televisieschermpje in de auto. We hebben alles gezien en kunnen ook nu nog alles zien wat je doet en meemaakt.

B.>Ook ’s nachts, onder de dekens bedoel je??

P.>mmmmmm, zou kunnen…..voor ons een weet, voor jou een vraag……

B.>Wat bedoel je eigenlijk met “ons”, wie ziet mij dan nog meer?

P.>Wie denk je? Misschien een van je vriendinnen……

B.>Welke dan? Bedoel je misschien Sabrina?

P.>sssssssstttt,stil, zij is even de auto uitgestapt.

B.>O, dus jullie zijn toch samen in de auto geweest sinds ik de laatste keer naar Hoofddorp ben gebracht?

P.>YES

B.>Maar waar zijn jullie dan nu?

P.>Nog steeds op de parkeerplaats nabij het Spaarneziekenhuis.

B.>…………….

P.>Verheug je maar op een heeeele mooie toekomst met ons, maar vergeet je niet iemand?

B.>XXX, o nee, hoe kan ik die nou vergeten, we hebben intussen al heel wat gelachen samen, zonder haar ga ik niet terug naar Amstelveen.

P.>Maak je geen zorgen Boudje, komt allemaal in orde, alleen willen we je nog wel wat vragen tot slot van dit onder onsje?

B.????????

P.>Zou je dit gesprekje en het eerste deel van ons verhaal op je weblog willen plaatsen??

B.>Uiteraard!

P.>We, in ieder geval een van ons, komen binnenkort eens uitgebreid aan je dingetje onder de gordel sabbelen……….., als je andere vriendin dat tegen die tijd al niet eens heeft gedaan………, na jullie eerste uitgebreide zoensessie zal ik maar zeggen……..(hi hi)<<einde gesprek>>

(Hoofddorp, 7 oktober 2011, wordt vervolgd) ******************************************************