Hoofddorp, 17 oktober 2011 >> Ja, gisterenavond was een erg leuke avond. Xxx nodigde me uit om even op haar kamer te komen, en ze vertelde me dat het haar een erg leuk idee leek om een tweede matras op haar kamer te liggen, omdat zij niet alleen veel om mij geeft, maar ook omdat ze het, net als bijna iedereen op de afdeling, erg ongezellig vindt om de nachten alleen door te brengen… Dat is er, vanwege die volstrekt inhumane afdelingsregels, helaas niet van gekomen, maar omdat ze wat moeite heeft met het aantrekken van o.a. haar sokken, heb ik haar daar even mee geholpen. Wat is het toch een ontzettend lieve vrouw…, en een tweelingziel van mij. Dit laatste betekent niet zomaar een standaard-relatie zoals bij de meeste partners het geval is. Deze vorm van liefde is geheel onvoorwaardelijk en gaat oneindig veel verder en dieper… Het is ook van groot belang dat wanneer tweelingzielen elkaar gevonden hebben, dat zij samen kunnen blijven, omdat ze anders in een diepe emotionele lijdensweg kunnen raken wat op termijn de ontwikkeling van Borderline in de hand werkt, uiteindelijk met fatale gevolgen…..
Ze had geen sokken meer in huis, en heb haar twee paar van mijn sokken gegeven. Later zijn we naar mijn kamer gelopen en ze heeft me wat geholpen met het opruimen, herordenen van de spullen in mijn kamer. Toen we de kamer uitliepen werden we verbaal aangevallen door een van de aanwezige verpleegkundigen, met zo’n typisch “christelijke” opmerkingen dat je als patiënt je niet op de kamer van een andere patient mag bevinden. Maar, zo vraag ik me af, jullie hulpverleners, ik kan mij niet voorstellen dat jullie je diep van binnen wel zo gelukkig voelen met dergelijke “afdelingsregels”. Het is in wezen pure onderdrukking van mensen die het veelal toch al moeilijk hebben, want dat is wel de WAARHEID!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Aan de andere kant kan ik het hen moeilijk kwalijk nemen, want is het niet zo dat dergelijke regeltjes hun oorsprong vinden in de politiek. En is het niet zo dat de regelgeving vanuit de politiek in de geschiedenis niet voornamelijk zijn gedomineerd door “christelijke” stromingen binnen de politiek, welke niets met naastenliefde te maken hebben, maar met het onderdrukken van individuen, in dit geval niet alleen m.b.t. patiënten, maar ook m.b.t. hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg. Ik verafschuw dergelijke regelgeving vanuit de politiek tot diep in mijn hart. Als ze, verbaal gezien, “oorlog” willen met mij en Xxx, dan kunnen ze die krijgen. Gelieve eventuele klachten rechtstreeks te sturen richting politiek Den Haag…….
Ja, het is toch eigenlijk te gek voor woorden, mensen opgenomen in klinieken, zij zijn behalve patient ook nog eens gewoon mens, net als een hulpverlener of welk ander invididu dan ook, met recht op vrije keuze, die een ander mens behoort te respekteren, wat pas echte gelijkwaardigheid is.
Ik hoorde van Xxx dat ze gisterenochtend hardhandig op haar buik werd gelegd en vastgeklemd, waarna zij tegen haar wil een injektie van een middel kreeg toegediend, genaamd (weet niet of ik het goed schrijf) “Schizodinol”. Ik herhaal, totaal losgezien van onze zielsverwante relatie, er is niks mis met Xxx. Ik zie al enige tijd dingen ten positieve veranderen die aan de waarneming van een hulpverlener volledig ontsnapt, namelijk dat zij aan het herstellen is van haar lijdensweg. Dit komt bijvoorbeeld tot uitdrukking in het feit dat haar eetpatroon sterk aan het verbeteren is. Ik zag haar zeer recentelijk (bijv.) vier volkoren boterhammen eten, dik belegd, naast de reguliere maaltijd die ze had opgeten. Verder voelt ze zich helemaal niet gelukkig op deze gesloten afdeling, en ze mag wat mij betreft gerust voor langere tijd komen inwonen in mijn woning. Ik heb een logeerkamer in mijn woning, waarin ik enige tijd voor deze opname iemand anders met vergelijkbare problematiek heb opgevangen, die er uiteindelijk als een ander en veel gelukkiger mens weer uit is gekomen… Een andere aanpak, dat zeker, maar wel eentje waarbij de mens als persoon met recht op vrije keuzes, volledig tot zijn recht kan komen en van daaruit ook veel gemakkelijker kan herstellen… Dus, nogmaals, waar wachten jullie hulpverleners nu nog op, terwijl een gegarandeerde oplossing zo voor de hand ligt. Ik heb begrepen dat Xxx tevens aan externe regelgeving is gebonden. Dit zal haar echter alleen maar verder de afgrond in helpen. Maar, wat is nu belangrijker, een mensenleven, of jullie eigen belang????!!!!! Ik wil gerust de volledige verantwoordelijkheid in dezen op me nemen…..
Xxx en ik zijn erg gelukkig met elkaar samen. Het zou beter voor ons allebei zijn als we gelijktijdig de kliniek kunnen verlaten….
Op de afdeling is momenteel een nogal vervelende patient aanwezig van Deense komaf die bijna iedere patient heeft lastiggevallen inmiddels. Tegen mij is hij zelfs agressief geworden, zoals ik eerder in een van mijn weblogs heb beschreven. De negatieve energie die deze persoon in deze kliniek verspreidt is allesbehalve heilzaam voor mensen die hier in de kliniek verblijven, ook voor hulpverleners… Tot voor vanochend dreigde die negatieve energie ertoe om de gedachtenwereld van Xxx en mijzelf dusdanig te ontregelen dat dit mijn stemming negatief beinvloedde, het leidde enige tijd tot lichte stemmingswisselingen bij mij. Maar Xxx was hem al langere tijd veel te slim af, en zij heeft, zo lijkt het nu, dit resterende probleem bij mij grotendeels opgelost. Deze negatieve energie bracht mij langere tijd tot de steeds weer terugkerende gedachte dat XXX en ik de afdeling niet gelijktijdig zouden verlaten…… De neiging tot stemmings-instabiliteit lijkt vooralsnog grotendeels te zijn opgelost….
Met vriendelijke groeten,
Boudewijn de Kat
Geef een reactie