Amstelveen B0, woensdag 14 december 2011 >> Gisterenmiddag ben ik even met iemand van de verpleging, mijn persoonlijk begeleider, langs mijn woning geweest om wat spullen op te halen voor op de afdeling. Heel gesprek gehad met de verpleegkundige die toch heel wat ervaring heeft in zijn vak. Zeker, het is een mooie woning, ruim ook, alleen er zijn andere redenen waarom ik nog niet geheel zeker ben over mijn terugkomst. Op advies van de maatschappelijk werkster hier houd ik de woning echter nog even aan, totdat er meer duidelijkheid is omtrent toekomstige stappen kwa woning. Vandaag krijg ik van de maatschappelijk werkster hier een lijstje met de actuele wachttijden voor beschermd wonen Amstelveen (zij dacht aan 1 tot anderhalf jaar), en eventueel ook voor Etta Palm. De wachttijd daar schat zij in op ongeveer een maand, zeker niet voor de feestdagen…… Ik kreeg het advies alles eens rustig te laten bezinken.
Ik heb gisteren toch wel een erg leuke avond gehad hier. De sfeer op de afdeling was rustig en ontspannen en F. nodigde me uit om samen te gaan tekenen in de woonkamer. Dat leek me ook wel een goed idee. Tussen het tekenen door een heel gesprek met haar gehad. Niet alleen zijzelf, maar ook ik, waren allebei blij na een voor F. nogal gespannen periode, weer eens samen te zijn bij elkaar. Zij is zelf ook nogal verlegen, maar bedenkt op haar kamer wel allerlei plannen om nog nader tot elkaar te komen zal ik maar zeggen…
Later die avond toen we waren gestopt met tekenen, liepen we samen naar het mededelingenbord op de afdeling waar het therapieschema te lezen valt. We stonden daar ineens, schouder aan schouder te kijken naar het bord, ik probeerde zo dicht mogelijk tegen haar aan te staan en over haar schouder heen mee te kijken naar de therapielijst, hooguit enkele centimeters afstand tussen ons, misschien nog niet eens. Dat op zich al was voor ons al een heerlijke ervaring op zich.. Later zaten we weer even aan de huiskamertafel, af en toe lachen en voor de rest allebei wat dromerig vooruitkijkend. Dat duurde ruim een kwartier denk ik. Ons wederzijds verlangen naar elkaar is merkbaar heel sterk dezer dagen, en we merken ook dat onze wederzijdse verlegenheid een stuk minder is geworden… Die band tussen ons was altijd al heel sterk, maar werd nogal eens verstoord door externe faktoren en gebeurtenissen. Als ik haar goed begrijp is dat nu voorbij, en kunnen we straks gaan genieten van een lang en gelukkig samenzijn…
Boudewijn de Kat
Space van Boudewijn 
Geef een reactie