Afgelopen nacht heb ik heel naar gedroomd, dat was niet leuk, later vannacht werd ik even wakker en ben toen even wat gaan drinken, evenlater weer gaan slapen. Ik werd rond half negen wakker, maar wel erg verdrietig omtrent de herinnering aan eerdere periodes van mijn leven. Gisterenavond laat nog even een gesprekje gehad op de verpleegpost naar aanleiding van de woonsituatie. De dienstdoende verpleegkundige stelde toen iets voor wat bij mij heel erg gevoelig ligt. Ze kwam met de suggestie dat ik een machtigingsformulier kan invullen waarmee een andere persoon gemachtigd is om mij gedwongen te laten opnemen als hij/zij denkt dat het niet goed met mij gaat. En dat zit mij niet lekker, en ga er ook beslist niet mee akkoord. Het zou dan, volgens de verpleging, moeten dienen om personen in de woongroep gerust te stellen als ik daar terugkeer…. Anders gezegd, ik wil mij niet laten gebruiken om de angsten van andere mensen in de woongroep te compenseren, want daar komt het in feite wel op neer. En bovendien, in eerdere gesprekken met de woongroep heb ik eigenlijk al veel te veel concessies moeten doen, maar dit nieuwe voorstel gaat echt heel veel te ver. Dit was wel een belangrijke reden waarom ik vanochtend nogal verdrietig gestemd was.
Helaas had een andere medepatiente die me zeer dierbaar is ook niet haar beste dag gisterenavond. Ik ben eigenlijk de enigste persoon op de afdeling die haar het beste begrijpt. Ik hoop dat zij nog een tijd mag blijven hier, want we hebben veel contact en over het algemeen ook hele goede gesprekken met elkaar. Kwa manier van denken over het leven en over nog zoveel meer dingen zitten we volledig op een lijn met elkaar. Zij heeft net als ik periodes in haar leven gekend waarin zij de kilheid van deze moderne westerse wereld nauwelijks meer kon verdragen. Kan ik me levendig indenken. Daarom is ons contact ook zo waardevol; het is altijd beter dat je ervaringen met iemand kunt delen dan wanneer je er alleen voor staat. Mocht dat toch gebeuren dan zou dat catastrofale gevolgen hebben voor ons beider welzijn.
Boudewijn de Kat
Geef een reactie