Amstelveen, 16 januari 2012 >> Vanmiddag, na afloop van het gesprek met de psychiater, kwam ik weer in de kliniek terug en zag toen tot mijn grote schrik dat er twee ambulance mensen voor de kamer van Flor stonden. Niet erg handig van een aanwezige verpleegkunidige die me niet eens de kans gaf om even met Flor te praten, voordat zij per ambulance werd vervoerd naar, zoals ik later vernam, de gesloten afdeling in Hoofddorp. Ik ben toen even met een verpleegkunidge gaan zitten om mijn hart te luchten. De emoties die daarbij loskwamen waren zo hevig dat het lang duurde voor ik weer tot mezelf kwam. De verpleegkundige merkte op dat ik in de afgelopen periode wel heel veel sterker ben geworden en dat ze heus weer gauw naar Amstelveen terugkomt….
IN het gesprek met de psychiater had ik nog niet de kracht om te vertellen wat er werkelijk speelde en wat de aanleiding was voor het feit dat Flor was ingestort. Op vrijdag 13 januari kreeg Flor van haar behandelaar te horen dat ze beter geen contact meer met mij kon hebben, en dat terwijl we partners van elkaar zijn! De brutaliteit ten top vanuit de hulpverlening! Later hoorde ik in een gesprek waarin ik ten onrechte van allerlei onwaarheden werd beschuldigd, een gesprek met een andere verpleegkundige dat ik ook beter geen contact meer moest hebben met Flor. En toen knapte er even iets in me en heb die avond een brief geschreven aan o.a. de verpleging, een klemmende klachtenbrief……die helaas niet serieus werd genomen… Ik zag Flor in de huiskamer zitten met een knalrood hoofd uit verliefdheid (de avond ervoor hebben we een wel heel bijzondere avond beleefd met z’n tweetjes…, we zijn nu partners van elkaar), maar toen ze hoorde dat ik ook geen contact met haar mocht hebben, zag ik enkele minuten iets afgrijselijks gebeuren in haar kamer. Ik liep door de gang en had de deur nog half open staan. Ze lag op haar bed, volledig ingestort kwa emoties en ook fysiek heel zwakjes, een emotioneel verlammend gevoel, lamgeslagen door een Machtssysteem waar ik geen goed woord voor over heb. Het is iets afgrijselijks om je eigen vriendin zo te zien, maar de oorzaak is overduidelijk. Spritueel gezien zijn wij tweelingzielen, kort gezegd een nieuwe kennismaking met je tweelingziel, een samenkomst van twee zielshelften (energie), zoals deze plaatsvond toen ik in Hoofddorp werd opgenomen eind september. Deze twee zielshelften vormen dan weer een geheel en vullen elkaar aan op allerlei niveaus. In dit soort situaties kun je ook niet zonder de permanente aanwezigheid van de andere zielshelft, oftewel je partner. Je kunt dan weliswaar een tijdje teren op je energierezerves, maar wanneer je door omstandigheden toch van elkaars direkte nabijheid wordt afgezonderd dan raak je op laatst alsmaar meer en meer uitgput, met het risico op de ontwikkeling van wanhoopsgedachten en borderline, zoals ik ooit zelf heb ervaren (maar deze aandoening wel zelf heb weten te overwinnen). Deze periode van afzondering kan daarbij laat ik zeggen niet langer duren dan hooguit enkele weken, mits het mogelijk is om elkaar zo frequent mogelijk (bijv. bij een ziekenuisopname) te kunnen blijven zien…
Deze situatie, het feit dat Flor plotseling is ingestort is in dit geval wel iets waarvoor de instelling ggz aansprakelijk voor is. Het had voorkomen kunnen worden als ik en Flor geen middeleeuws contacverbod was opgelegd. Ik ben ontzettend verdrietig dat dit zo is gelopen, maar ook boos. Twee geliefden die op die manier uitelkaar worden gedreven, dat mag niet, het kan niet. Gelukkig neemt mijn psychiater op de afdeling e.e.a. zeer serieus op en er volgt morgen een gesprek hierover met de hoofdpsychiater. Het meisje snakt ernaar om voor altijd bij me te blijven, en een langdurige klinische opname is NOOIT goed voor hooggevoelige mensen, en gebonden aan veel te veel regeltjes en dergelijke. Heel ongezond. ZE wil alleen maar ongestoord bij mij zijn in huis, en ik bij haar, wat alle problemen in no time zou oplossen. Maar ja, maak dat een hulpverlener maar eens duidelijk. Maar ik ga voor haar vechten (dat doen we eigenlijk al maandenlang voor elkaar, wilden al maanden geleden het liefste samen naar huis, dan zouden ook al haar problemen volledig zijn opgelost), en heb daar veel voor over. ZE is helemaal niet gelukkig in Hoofddorp, maar is net als ik een onbegrepen mens. WE zouden allebei beter af zijn bij behandeling door een vrijgevestigde hulpverlener, dan bij zo’n machtsorgaan als het ggz is.
Het beste en snelste middel om ook haar uit de misere te halen is een duidelijk excuus vanuit haar psychiater in de Amstelmere en ons de kans geven samen verder te gaan. Daar is zeker geen haast bij, maar onze energie is niet onuitputtelijk. WE wilden bovendien al maanden geleden samen verder, het wordt verhinderd door mensen die geen barst begrijpen van hooggevoeligheid ,van hsp mensen. Ik vind wel dat de instelling GGZ aansprakelijk gesteld mag worden voor de ellende die zij ons beiden hebben veroorzaakt. Ik hoop gauw meer vrijheden te kunnen krijgen, ben eigenlijk al uitbehandeld verklaard en wil zo snel mogelijk weer naar huis. Ik kan dat best, met medicatie uiteraard maar daar heb ik allang geen enkele moeite meer mee… Bovendien heb ik dan ook het vooruitzicht om in de avond weer even op bezoek te gaan in Hoofddorp…Mensen onderschatten ook mijn kunnen veel te vaak, hebben veel te weinig respekt voor de mens Boudewijn, maar zeker ook van de mens Flor. Zij moet voor de eigen kwaliteit van leven weer zo spoedig mogelijk terug naar Amstelveen, want dit houdt zij daar niet lang vol….
Ben benieuwd naar de uitslag van het gesprek waarin de kwestie van het belachelijke contactverbod wordt besproken. Een zware zeer emotionele dag, maar ik geef het niet op…. Ik denk dat ik mij het prettigste voel bij mij thuis, want daar ben ik recentelijk nog samen geweest met Flor. Aan mijn kamer op de afdeling, het verblijf op de afdeling zowiezo moet ik teveel terugdenken aan de pijn die Flor heeft gevoeld, aan minder leuke momenten daar. Het zal een zware nacht worden, voor het eerst sinds 29 september in Hoofddorp zonder haar erbij…
Boudewijn.
Space van Boudewijn 
Geef een reactie