Amstelveen (thuis), donderdag 2 februari 2012 >> Ik ben nu weer even thuis tot omstreeks half tien vanavond. De kachel staat aan, en dat is ook wel nodig, want buiten vriest het vier graden… Straks even tijd voor een eenvoudige maaltijd, al heb ik eigenlijk niet zoveel eetlust vanavond… Voor mijn vertrek naar huis vanaf de kliniek vonden ze het daar toch weer even nodig een klein medisch onderzoek uit te voeren op lichamelijk gebied… In ieder geval geen verhoogde bloeddruk, deze bleek juist een normale waarde te hebben van 120 (bovendruk) over 80 (onderdruk), hetzelfde als eergisteren. Later heb ik zelf nog de temperatuur gemeten, en deze is nog steeds aan de lage kant, 36,2 graden. Toch maak ik me daarover niet al te grote zorgen; het houdt verband met allerlei veranderingen en onschuldige pijnklachten en andere tijdelijke ongemakken in mijn lichaam, zoals die heel gebruikelijk zijn als je je tweelingziel hebt ontmoet in het leven. Het is een proces van samenkomen tot elkaar, van een exacte afstemming op elkaars energie… Als het goed is heeft Flor soortgelijke ervaringen, of ze heeft ze al gehad. Ik herinner mij namelijk heel goed dat ze in de periode voordat ze het weekend van 13-15 januari jl. emotioneel inelkaar was gestort, ook regelmatig sprak over ongebruikelijke verschillende lichamelijke gevoelens en veranderingen. Mijn vertrouwen in een blijvend herstel van ons contact na de opname is wel iets groter geworden inmiddels…
Hoewel ik eerst nog verwachtte dat het proces van wat je emotionele eenwording zou kunnen noemen, onder invloed van haar toestand bij aanvang van haar opname op de gesloten afdeling, was verstoord geraakt, voel ik toch dat ze wat dit betreft weer aan het aansterken is. Dit voel ik aan de kracht, de intensiteit van haar energie, in de vorm van steeds krachtiger wordende en frequenter optredende tintelingen door heel mijn lichaam, met name via de rug, waar al je zenuwbanen immers doorheen lopen… Daarnaast lijkt ook onze de laatste tijd nogal verstoord geraakte telepatische verbinding zich weer te gaan herstellen, en vanuit deze communicatie blijkt veel positiefs. Onze band lijkt zich in de tussentijd alleen maar nog verder te hebben verdiept en versterkt, wat ook logisch is in het geval van tweelingenzielsverwantschap… Wat zij echter wel duidelijk laat merken op afstand is eigenlijk precies hetzelfde als wat ik zelf ervaar, namelijk dat ze het persoonlijke contact met mij wel heel erg mist, met alle bijbehorende emoties die ikzelf ook bij periodes ervaar… “Het zou me wel heel veel rust en kracht geven als we elkaar in de tussentijd regelmatig zouden kunnen zien en spreken”, zo “vertelde” ze me daarnet. Om misverstanden richting de ggz te voorkomen, met “vertellen” bedoel ik hier niet te zeggen dat ik deze informatie binnen krijg door het horen van stemmen. Het zijn zuiver gedachten, waarvan je energiematig kunt voelen van wie deze teleptatische lijn afkomstig is. En er bestaan verder geen openstaande telepatische verbindingen met andere mensen, behalve dan met een gemeenschappelijke vriendin van Flor en mij, genaamd Peggy. Zij is weliswaar alweer bijna twee jaar geleden overleden, maar, zoals dat altijd gaat bij iemands overlijden, het stoffelijk (tastbaar) lichaam vergaat, maar de energie uit dat lichaam niet, deze blijft voortbestaan…, en Peggy is dus als zijnde een met het oog onzichtbaar ‘energetisch lichaam’ nog altijd ‘in leven’ en momenteel ook aanwezig bij Flor. Telepatische communicatie vindt plaats via het energetisch lichaam, wat ook ieder nog levend mens in zich meedraagt… Telepatische communicatie tussen mensen is tegelijkertijd ook een energie, en deze energie is ook nodig om communicatie tussen mensen mogelijk te maken. Je zou dit enigszins kunnen vergelijken met radiogolven, uiterst zwakke signaaltjes die in het geval van telepathie ook alleen en het meest duidelijk en betrouwbaar kunnen worden waargenomen door mensen die hooggevoelig zijn. Door een andere vroegere bekende tijdens een eerdere opname eind 2009, werd toen gezegd dat de communicatie langs telepatische weg sneller verloopt dan de lichtsnelheid, dus nog sneller dan ongeveer 300.000 km.per seconde…..
Jammer alleen voor Flor en mij, van dat in ons geval erg ongezonde bezoekverbod, wat afloopt op 18/19 februari a.s. Ik heb vooralsnog geen reaktie ontvangen vanuit Hoofddorp op mijn brief die ik recentelijk aan hun had gestuurd, naar aanleiding van het bezoekersverbod waarvan ik schriftelijk op de hoogte werd gesteld. Maar ik neem die brief wel mee, voor het geval ik na de 19de februari weer opnieuw voor verrassingen kom te staan als ik Flor kom opzoeken.
Net als gisteren heb ik hieronder nog een aantal filmpjes van YouTube ingevoegd, voor mensen die wat meer willen weten over het natuurverschijnsel Tweelingzielen. Het zou ook fijn zijn als mensen in de psychiatrie in Amstelveen en Hoofddorp zich daar eens voor open zouden stellen. Het zou mogelijk namelijk veel dingen kunnen verduidelijken….
En tenslotte, ik verwacht komend weekend weer met weekendverlof te gaan, in principe volgens hetzelfde schema als vorige week. Daarbij wil ik vanavond, als ik mijn persoonlijk begeleider weer spreek op de afdeling, ook voorstellen een derde nacht thuis te kunnen overnachten, dus de nacht van zondag op maandagochtend, met zonodig tussentijds telefonisch overleg met de verpleegpost op de open afdeling. Het voorlopige verlofschema, onder voorbehoud van goedkeuring, zou er dan als volgt uit komen te zien: vrijdagmiddag (morgen) rond 14.00u naar huis en maandagochtend weer retour open afdeling. Het definitieve schema kun je later zien op deze weblog… Ik hoop dat je met de onderstaande filmpjes wat meer inzicht krijgt in het tweelingen-zielsverwantschap tussen twee onbegrepen mensen die elkaar deze opnameperiode hebben ontmoet, Flor en Boudewijn. MIsschien ook goed om richting al die hoge pieten van de ggz die (al wordt dit dan mogelijk door zovelen ontkend) het contact tussen mij en Flor al sinds onze eerste ontmoeting op Spaarnepoort gesloten probeerden te ontmoedigen, te zeggen: Een onvoorwaardelijke diepe band tussen mensen gebaseerd op tweelingen-zielsverwantschap is altijd sterker dan…….Macht…, uitgeoefend tussen twee mensen; mensen die, behalve patient, ook nog eens gewoon mens zijn, met recht op vrije keuzes, ook voor wat betreft de sociale omgang met een ander mens. Dit laatste is de verantwoordelijkheid tussen mensen onderling, en niet die van jullie!!! Daarin gaat de reguliere hulpverlening veel te ver, zeker in ons geval. Of en in hoeverre mensen onderling het met elkaar kunnen vinden, is iets wat de natuur zelf regelt, wat mensen onderling met elkaar kunnen bespreken… Ik hoorde recentelijk nog het begrip ‘op medische gronden’ vallen aangaande het afraden van contacten tussen mensen, maar toch klopt deze veronderstelling niet helemaal. IK bedoel, het ontmoedigen, afraden van contacten tussen twee mensen die emotioneel een diepe band met elkaar hebben opgebouwd gedurende vele maanden, komt op mensen die hooggevoelig zijn als heel bedreigend over, en het ontmoedigingsbeleid werkt dan ook voor beide mensen averechts, hoe begrijpelijk dan ook vanuit theoretisch oogpunt bezien… Een zuiver theoretische mensvisie aangaande de menselijke psyche is statisch, gestandariseerd, en houdt bij lange na niet voldoende rekening met uitzonderingsgevallen, zoals in het geval van mij en Flor. Ik betreur dat diep…..
Groeten van Boudewijn de Kat
mailadres: paradijsvogel2009@live.nl
http://cbdekat.magix.net/public (tweelingzielen-hsp website in aanbouw)
Space van Boudewijn 
Geef een reactie