Amstelveen, 24 februari 2012 > Sinds vanmiddag ben ik dan weer met weekendverlof, het verlof duurt tot aanstaande maandagmiddag. Afgelopen donderdag heb ik een tussentijds gesprek gehad met mijn psychiater, en daarbij aanwezig was eveneens mijn spv’er en mijn persoonlijk begeleider van de kliniek. Na het ontslag val ik weer onder de ambulante zorg van de ggz, gecombineerd met aanvullende zorg vanuit de RIBW, ambulante zorg aan huis wel te verstaan. Echter, dit laatste moet nog worden aangevraagd, en in de tussentijd is mijn persoonlijk begeleider van de kliniek bereid die taak voor tijdelijk over te nemen. Het ligt in de bedoeling dat ik voorlopig ga proberen om toch weer hier in mijn eigen woning te blijven, iets waar ik nu al lange tijd mee aan het oefenen ben, in de weekenden, maar ook ga ik al geruime tijd doordeweeks een aantal uren naar huis overdag. De psychiater stelde voor om het verlof uit te breiden, naar maximaal vier nachten per week. Dat betekent dus dat ik, naast de weekenden, ook nog een doordeweekse dag en nacht kan verblijven in mijn huis, dus een extra overnachting op een doordeweekse dag…
Op 6 maart aanstaande volgt er een behandelplanbespreking en dan hoop ik ook de definitieve ontslagdatum te horen. Ik verwacht zelf dat dat ontslag nog voor mijn verjaardag van 18 maart aanstaande zal gaan plaatsvinden.
Ja, mijn verlangen om Flor na lange tijd weer eens te bezoeken is heel erg groot. Komende week ga ik daarover eerst van tevoren telefonisch overleggen met mensen van de gesloten afdeling daar. Ik heb nog geen bericht gehad dat het bezoekverbod, wat door zovelen in de kliniek al vaak als absurd is bestempeld, nog zal worden verlengd. Echter, ik blijf er rekening mee houden dat het wellicht toch nodig zal zijn om assertief te handelen in geval van nieuwe problemen aangaande mijn bezoekje van komende week. Mijn vertrouwen in de hulpverlening op die locatie is namelijk vrij minimaal, en het is toch goed om daar rekening mee te houden. Belangrijkste voor mij is het welzijn van Flor, ik begrijp vanuit onze telepatische band dat ook haar verlangen om elkaar na lange tijd weer eens te ontmoeten heel sterk is, en dat de band tussen ons zowieso niet te lijden heeft gehad onder het opgelegde bezoekverbod aan Spaarnepoort gesloten. Ik hoop van harte dat we elkaar in de toekomst veel regelmatiger zullen gaan ontmoeten, en hoop ook dat er geen moeilijkheden gaan ontstaan in geval van een plotselinge overplaatsing van haar naar een andere afdeling, als het gaat om het mij kenbaar maken van die mogelijk nieuwe locatie waar ze naar toe zal gaan. Mocht ze ooit in moeilijkheden komen en het niet meer zien zitten, ze mag me ten alle tijden bellen, zodat er misschien een andere oplossing valt te bedenken. Ik zie erg uit naar ons toekomstig contact! Eventueel is het wat mij betreft altijd mogelijk om onze eerder gemaakte huisgenotenovereenkomst opnieuw te aktiveren, mocht ze daar in bepaalde situaties toch behoefte aan hebben, of wanneer zij dat zou wensen. Iemand die zoveel voor mij betekent als zij, laat ik immers nooit in de steek, en zeker niet in geval van probleemsituaties aan haar kant… Het is een hele lieve, aardige en intelligente vrouw en ze voelt net als ik denk ik heel goed aan dat onze band toch iets speciaals heeft, iets bijzonders wat ook niet onder woorden te brengen is…… Flor heeft iets speciaals wat verder bij geen enkele andere vrouw te vinden is, zo diep, zo mooi…. Daarvoor zijn we immers nog altijd tweelingzielen…
Voor nu wilde ik dit berichtje hierbij laten, morgen weer een nieuwe dag. Wellicht lukt het me om de tijdelijke website over Tweelingzielen en HSP weer te herplaatsen op het bekende adres wat ik, na plaatsing, opnieuw bekend zal maken via mijn weblog. Op die tijdelijke website hoop ik een videobestand te kunnen plaatsen wat aanzienlijk langer duurt dan die kwartiertjes die me op YouTube tot mijn beschikking staan per video… Meer hierover wellicht morgen……
Liefs van Boudewijn.
Space van Boudewijn 
Geef een reactie