Amstelveen, de Amstelmere B0, kamer 5 > Afgelopen avond een uitgebreid gesprek gehad met mijn begeleider hier op de afdeling over het signaleringsplan en over het idee van uitbreiding van mijn vrijheden tijdens de opname. Goed gesprek, en heb nadien nog even contact gehad hierover met mijn enigste vriend Rob.
Een ding is zeker, namelijk dat de toekomst er wat mij betreft heel anders uit gaat zien dan tot nog toe gebruikelijk was. Ik heb in Haarlem niet stilgezeten en ook nagedacht over mijzelf en het werken aan een vooral aktievere, minder passieve levensinstelling, ook naar andere mensen toe. Dit laatste betekent echter niet: minder liefdevol…….
Verder misschien toch goed eerst nog eventjes in het kort stil te staan bij belangrijke, ingrijpende gebeurtenissen over met name de afgelopen periode sinds oktober 2009, in telegram-stijl…
9 oktober 2009: Aanvang opnameperiode op Spaarnepoort gesloten in Hoofddorp. Kennismaking met
Peggy. Het was duidelijk voelbaar dat de band met haar meteen al dieper ging dan
normaal, maar ik hoorde ook van haar problemen met haar partner en van het feit dat
ze suicidiaal was. Dat was een grote schok voor me, maar wist toen nog niet van het
feit dat haar partner sterk narcistisch was. Onze band was erg sterk en goed, maar
werd ook tegengewerkt.
30 oktober 2009: Het plotselinge overlijden van mijn hond Daisy op de leeftijd van 11 jaar, aan de ge-
volgen van cardiomyopathie, een ernstige hartspierziekte. Dit gebeurde tijdens de
opnameperiode op Spaarnepoort en kon niet bij het laten inslapen van Daisy aan-
wezig zijn.
2e week nov.2009: Mijn overplaatsing naar de open afdeling op de Amstelmere in Amstelveen. Peggy
verbleef toen helaas nog op de gesloten afdeling. In december 2009 lukte het ons,
ondanks het opgelegde verbod, om weer telefonisch contact te leggen en de ver-
pleging op de open afdeling van De Amstelmere werd ineens ook een stuk soe-
peler als het ging om het mogen bezoeken van Peggy in Hoofddorp. In de daar-
aan voorafgaande periode hebben Peggy en ik uitsluitend langs telepatische weg
contact met elkaar gehad. Wetende dat ze er zelf erg voor openstond heb ik
medio november 2009 reiki op afstand bij haar toegepast, omdat ze er bijzonder
slecht aan toe was. We misten elkaar heel erg, en worstelde met het gedrag van
haar partner. Die reiki-behandeling bleek succesvol te zijn…
23 dec.2009 Op deze dag ging ik met (klinisch) ontslag.
31 dec.2009 Met de bedoeling een therapie-onderdeel op de Amstelmere te bezoeken volgens
afspraak te gaan bijwonen, stortte ik emotioneel helemaal in, toen ik hoorde van
de zelfmoordpoging van Peggy, die mij enkele uren ervoor, toen ik nog thuis was,
nog had opgebeld…
12 feb.2010 Bericht van overlijden van Peggy.
Rond deze periode ook tal van dromen en paranormale ervaringen aangaande
Peggy. Deze zijn nog bewaard gebleven en hoop ik later te verwerken in een
speciale website…
April 2010 Bericht van overlijden van goede vriend John, hij kreeg een hartstilstand.
7 februari 2011: Het tragische overlijden van mijn vader…
25 september 2011: Opname-aanvang op GGZ Spaarnepoort gesloten. Hartverwarmende kennis-
making met Floor. Deze ontmoeting ging nog veel dieper dan de ontmoeting met
Peggy, vol energie, levenslust en blijheid (humor), maar ook serieuze onderwer-
werpen kwamen ter sprake in onze gesprekken. Floor is een tweelingziel, en
het contact is me uiterst dierbaar, ondanks dat we in oktober 2010 een moeilijke
fase doorliepen (de eerste keer), toen we van elkaar werden afgezonderd. Floor
verdween namelijk naar de open afdeling in Hoofddorp, maar we mochten elkaar
niet opzoeken, ondanks onze zeer heilzame en diepe band…
Eind okt.2011 Mijn emotionele overplaatsing naar de open afdeling in Amstelveen, emotioneel,
vanwege het idee nu verder van elkaar verwijderd te zijn, in kilometers gemeten
bedoel ik dus…
Desondanks ben ik voor haar blijven knokken voor een spoedige overplaatsing van
Floor naar de open afdeling in De Amstelmere, op mijn binnen de ggz veelgelezen
weblog.
Half nov.2011. Floor arriveert op De Amstelmere, grote verrassing!! Helaas heeft ze in deze
periode ook hele nare dingen meegemaakt, en is zij helaas misbruikt. Maar onze
band verdiepte zich, werd ook serieuzer. Ik wil er verder niks over kwijt, maar ik
herinner me vele mooie momenten. Helaas werd onze hechte band ook hier in de
Amstelveen ons niet echt gegund, omdat er in theorieboeken geschreven staat dat
een hechtere lotgenotenband tussen patienten schadelijk voor de gezondheid zou
zijn. Het contact werd ons ontraden. Het gevolg hiervan was:
16-1-2012 Floor en ik stortten emotioneel totaal ineen en Floor werd die dag weer over-
gebracht naar de gesloten afdeling in Hoofddorp. Zware tijd voor ons allebei,
en we hebben elkaar sindsdien niet meer gezien… Dat is niet leuk en geen ge-
zonde situatie voor ons allebei, tweelingzielen. Tweelingzielen delen gezamen-
lijk EEN ziel (ziel = energiebron), en als ze elkaar in dit leven eenmaal hebben
ontmoet dan is het ook de bedoeling dat ze samen verder gaan, contact met
elkaar onderhouden, ook in direkte zin, los van de sterke telepatische verbin-
ding die er tussen hen bestaat… IK HEB TOT OP HEDEN GEEN INDICATIE
OVER WAAR ZE MOMENTEEL VERBLIJFT, MAAR GA ER WEL AKTIEF NAAR
OP ZOEK DE KOMENDE TIJD, NET ZO LANG TOTDAT WE ELKAAR WEER
HEBBEN HERVONDEN… Het idee is om allereerst op kortere termijn een over-
zicht te maken van telefoonnummers van instanties die me aan meer informatie
zouden kunnen helpen. Daarbij maak ik ook gebruik van herinneringen aan de
laatste informatie van voor haar vertrek terug naar Hoofddorp. Het zou wel heel
vreemd zijn als zij, gezien onze mooie band en ervaringen van nog niet zo heel
lang geleden, verder contact zou afwijzen. Dat kan namelijk alleen als dat door
buitenstaanders geadviseerd zou zijn, waar “hulpverleners” of anderen nogal goed
in kunnen zijn, zoals ik dat zelf in voorkomende situaties vaak heb
meegemaakt in het leven…
18-1-2012 Met de auto geprobeerd om Floor op te gaan zoeken op de gesloten
afdeling in Hoofddorp. Daar aangekomen werd ik door het kleine
raampje naast de toegangsdeur van de kliniek kort te woord gestaan
door iemand van de verpleging die me de toegang ontzegde, en niet
uitlegde waarom eigenlijk. Ik vond dat heel erg, vooral voor Floor, en
ben toen weer naar Amstelveen teruggereden. Enkele dagen later
ontving ik een brief vanuit de leiding in Hoofddorp, met een bezoek-
verbod voor een maand, met de gemene en onterechte beschuldi-
ging als zou ik een slechte invloed op patienten hebben… Voor
meer informatie omtrent de rest van het verhaal verwijs ik je naar
het archiefmateriaal van deze weblog en mijn videokanaal op YouTube:
www.youtube.nl/mrboudewijn1963 .
******************************************************************************************************************
Na een tijdelijke onderbreking is het gevoelsmatige, telepatische contact met “Floor weer hersteld, en langs deze weg voel ik duidelijk dat we elkaar best wel erg missen en een vervolg zouden willen gaan maken op onze diepe vriendschappelijke tweelingzielen-band. Maar daar is wel aktie voor nodig, ik bedoel, dat gebeurt niet zomaar. Er is in ieder geval onderzoek nodig naar de mogelijke verblijfplaats van Floor, omdat het me het beste lijkt om haar persoonlijk, liefst telefonisch, te kunnen spreken. Ik herinner me dat ze me tijdens het laatste gesprek (rond mijn verjaardag in maart jl.) had gezegd dat ze me het liefste alleen, persoonlijk wil spreken, en datzelfde wil ik eigenlijk ook.
In die tijd dat ze deze woorden uitsprak door de telefoon zat ik helaas nog dusdanig in de emotionele ellende, dat er niet addequaat aktie op kon worden ondernomen. Maar ja, ik ben nu eenmaal ook een mens die de afgelopen jaren zoveel meegemaakt heeft in korte tijd, dat emoties kunnen escalleren, dat gebeurde eind april 2012, toen ik enige tijd werd opgenomen op de gesloten afdeling op Zuiderpoort in Haarlem.
Nu verblijf ik op de open afdeling in De Amstelmere en voel me niet alleen veel beter, maar ook met de dag sterker worden. Zo’n lieve en vechtlustige vrouw en tweelingziel als Floor laat ik niet langer meer in de steek! Tijd voor AKTIE!! Telefoonnummers verzamelen van instanties, instanties benaderen, in de tussentijd ook vragen aan mensen binnen de Amstelmere, andere klinieken benaderen of aanschrijven, en aangezien deze contactbreuk tussen mij en Floor uiteindelijk toch het gevolg is van het geven van een verkeerd advies aan mij en Flor, inzake het afstand tot elkaar bewaren vanuit de ggz instelling, de mogelijkheid overwegen van het inschakelen van de patienten vertrouwens persoon. Floor en ik hebben zwaar te lijden onder wat ik destijds heb omschreven als een uiteendrijvingsbeleid, ofwel, anders geformuleerd, uiteendrijvings-advies, en iedereen is het hiermee roerend eens, dat zoiets niet mag, niet kan, en wel degelijk uitermate kwetsend is. En bovendien, lotgenotencontact is niet schadelijk, dat is een illusie, ook wanneer banden tussen clienten aanscherpen, wanneer zich diepere banden ontwikkelen binnen een opnamekliniek, dan is daar niks mis mee. Er bestaat ook nog zoiets als menselijke waardigheid, mensen in hun waarde laten!!!
Groeten van Boudewijn de Kat
Space van Boudewijn 
Geef een reactie