Zaterdag 14 juli 2012 >> Vanochtend vrij lang uitgeslapen, maar zo rond half elf toch maar opgestaan. Een tijd lang buiten gezeten op de patio in de kliniek en met mensen gesproken. Rond kwart voor drie arriveerde goede vriend Rob. Een tijd lang met hem gesproken, ook over hoe nu verder te gaan voor wat betreft Flor. Hij gaf nog een aantal suggesties, waaronder het vaker proberen te bellen dan tot nog toe, en eventueel toch eens een kijkje gaan nemen in Hoofddorp. Alhoewel ik me afvraag of dat in haar toestand nu nog niet te confronterend voor haar zou zijn. En ik wil me ook niet opdringen aan mensen. Ik ben er nog over aan het nadenken…
Zo rond vier uur bracht Rob me, via een kort bezoekje aan de supermarkt, langs mijn moeder, die me straks weer gaat terugbrengen naar de kliniek. Mijn moeder vertelde dat ze is gebeld door iemand die Jacqueline heet, maar aangezien ze meer mensen kent met die voornaam, is het lastig om te bepalen welke Jacqueline er belt als iemand geen achternaam wil noemen. Ik ben voor mezelf eens gaan nagaan wie dat geweest zou kunnen zijn, totdat ik me ineens bedacht dat dat mogelijk best weleens de tweede zus van Flor geweest zou kunnen zijn. Ze schijnt diverse keren bij mij thuis langs geweest te zijn en daar, nogal logisch, niemand getroffen. Ben toch wel benieuwd waarvoor ze langskwam, ik hoop voor iets positiefs, iets hoopgevends… Ik weet niet of ze ook mijn weblog leest, maar ik verblijf momenteel op de open afdeling van GGZ kliniek de Amstelmere in Amstelveen, tegenover het gewone ziekenhuis Amstelveen, op kamer nummer 5. Wat mij betreft mag zij gerust eens een keer langskomen. Komende week ga ik in ieder geval oefenen met stapsgewijs weer naar huis gaan, samen met mjin begeleider die ik afgelopen donderdag nog uitgebreid heb gesproken. Hij is in ieder geval erg positief te spreken over het leuke en spontane contact tussen mij en Flor tijdens de afgelopen opname. Vermoedelijk is er toen iemand anders van de verpleging gaan dwarsliggen en heeft daarmee heel veel stukgemaakt uiteindelijk.
Ik ben me intussen eens verder gaan verdiepen in de Post Traumatische Stress Stoornis. Het is natuurlijk nog niet gezegd dat Flor dat heeft, maar de kans daartoe is er wel degelijk na zovele keren misbruikt te zijn geweest. Een van de symptomen is ook een tijdelijke afvlakking van de gevoelsbeleving ten aanzien van andere mensen die hij of zij goed kent. Er valt in ieder geval veel over te vinden op het internet. Ergens heb ik momenteel een soort onaangenaam voorgevoel dat die gevoelsbeleving van Flor momenteel is afgevlakt, wat wel buitengewoon jammer zou zijn. Het is nu een kwestie van tijd, al is het denk ik wel een goed idee om wat aktiever te handelen en, uit pure belangstelling en betrokkenheid, ook regelmatig iets van me te laten horen en af en toe bellen. Een dergelijk contact als tussen mij en Flor op het niveau zoals toen, dat is een zeldzaamheid in onze cultuur, je treft het verder nergens aan, en ieder mens heeft ook maar een tweelingziel. Het zou zeker jammer zijn als het toch fout loopt, op een afwijzing uitdraait, en buitengewoon pijnlijk. Later zou Flor dan ook dezelfde pijn gaan ervaren, als ze weer tot zichzelf is gekomen…, en dan mogelijk alsnog gaan terugverlangen naar een hervatting van het contact. Ik zie ook niet in wat daar mis aan is, want het was echt leuk en dat kan het ook zeker weer worden. Natuurlijk is het wel zo dat hierbij ook het gezegde geldt “Geduld is een schone zaak”. Ze heeft enorm veel meegemaakt en dan ook heel veel te verwerken. Heel erg allemaal voor haar!
Vanmiddag was ik wel vrij goed gestemd, vanavond weer wat minder. Ik ga zodirekt weer terug naar de Amstelmere.
Boudewijn de Kat
(06)864.37.059
Space van Boudewijn 
Geef een reactie