Vrijdag 20 juli 2012 >> Vandaag best een redelijke dag gehad, alleen niet zo best geslapen. Veel last van de muggen op mijn kamer, die me rond vijf uur vanochtend uit mijn slaap haalden. Vervolgens veel gedachten, de ergernis rondom de vele vele punten van slecht beleid van de GGZ, en daarnaast gingen mijn gedachten ook even naar de afschuwelijke dingen die Flor heeft meegemaakt tijdens deze opname. Ik hoop echt dat zij in Hoofddorp veilig is en dat ze zich daar ook veilig voelt. Dat zij tussentijds werd overgeplaatst naar de Bocholtstraat in Amsterdam, wat meer een kliniek is voor criminelen en waar Flor beslist niet thuishoorde, is iets waar ik grote moeite mee heb. Maar er zijn nog zoveel meer punten van falend en ondeskundig beleid. Grote ergernis ook bij mijn familie, met name mijn moeder begint het vertrouwen in de GGZ ook steeds meer te verliezen en omschrijft de manier van behandelen als waardeloos. Het idee om na mijn ontslag naar een vrijge-vestigde psycholoog of psychiater te stappen vindt zij helemaal niet zo gek. En waarom moet ik zonodig over enkele weken worden overgeplaatst naar een open afdeling in de Van Boshuizenstraat in Amsterdam?
Gisterenavond had ik naar aanleiding van het gesprek met de psychiater van gisteren nog even een gesprek met mijn persoonlijk begeleider. De eerste woorden die hij zei toen we ergens apart waren gaan zitten, waren dat het gesprek met de psychiater hem zwaar tegenviel, op alle punten. En mijn begeleider hier lijkt ook spiritueel erg goed op de hoogte te zijn, ook met betrekking tot zulk soort dingen als tweelingzielen. Hij snapt het meteen, en ziet er ook het belang van in dat Flor en ik, zodra zij eraan toe is, weer samen gaan komen. Het zou wel beter zijn inderdaad, de zielsverbinding maakt ons allebei sterker en als het goed is helpt dat (de enorme hoeveelheid positieve energie die dan vrijkomt bij een hereniging) ook Flor weer wat gemakkelijker verder op weg, waar het gaat om het verwerken van haar meervoudige verkrachtings-ervaringen. En er is niks mis met deze bijzondere en harmonieuze onvoorwaardelijke vriendschap gebaseerd op een diepe en levenskwaliteit-verhogende tweelingzielen-band. Een beetje gezelschap en gezelligheid hoort ook in het leven, evenals steun in moeilijke tijden en humor in betere tijden of op betere momenten. De intensiteit van onze energetische band is de afgelopen periode na lange tijd weer heel sterk toegenomen, en als het goed is ontvangt Flor momenteel heel veel positieve energie. Dat is bedoeld ter ondersteuning van haar verwerkingsproces, maar zonodig wil ik haar gerust ook op andere manieren tot steun zijn en helpen met allerhande zaken en eventueel optredende problemen. Het is belangrijk dat mensen met traumatische ervaringen iemand hebben om op terug te kunnen vallen, om op te steunen als dit haar zelf eventjes niet meer lukt. Ik kan bij tijden nog steeds geemotioneerd raken als ik denk aan hetgeen haar is overkomen…, en begrijp heel goed wat zij voelt…
Mijn begeleider is erg begaan met het lot van Flor en mij, en hoopt net als ik dat, zodra er weer contact is gelegd met Flor, dat het een goed en positief gesprekje zal worden. Hij stelde voor om komend weekeinde (morgen of overmorgen dus) te proberen om haar te bereiken. Hij zit er dan als het goed is ook bij, want het ligt in de bedoeling dat ik ga bellen vanuit mijn woning, waar hij en ik morgen even langs gaan. We hopen allebei op een goed gesprek, en anders is het een kwestie van geduld blijven uitoefenen. Dat heb ik er in dat geval ook zeker voor over, want het zou eeuwig zonde zijn als het contact alsnog zou stuklopen. Niet alleen voor mijzelf maar ook voor Flor.
Hoe dan ook, de melding die ik afgelopen week van haar of misschien wel haar zus binnen kreeg op mijn weblog-dashboard pagina is hoopgevend: “contactverbod verbroken”. Deze melding maakt dat ik me sindsdien een heel stuk gelukkiger voel en beter gestemd ben. Flor hoeft er in ieder geval niet tegenop te zien als ik haar bel na lange tijd.
En verder heb ik vandaag veel gefietst, waar ik wel even aan moet wennen, met name de kuitspieren zijn al jarenlang niet meer goed getraind, wat je vooral merkt als je een helling op moet rijden of stevige tegenwind hebt. Maar ook dat is een kwestie van trainen. Met mooi weer ga ik het weekeinde weer fietsen op mijn splinternieuwe fiets. Ik hoop al met al in ieder geval op een goed weekeinde…
Space van Boudewijn 
Geef een reactie