Amstelveen, vrijdag 15 maart 2013 >> In mijn hieraan voorafgaande weblogartikel heb je ook kunnen kijken naar de video “Why do Twinflames run?”. Ingaande op een klein gedeelte van de inhoud van die video, de geestestoestand waarin tweelingtzielen bij een eerste kennismaking verkeren is te vergelijken met een natuurlijke, zeer diepgaand gevoel van geluk en enthousiasme, zoals dat bijvoorbeeld in de oertijd nog heel gebruikelijk was. Wij mensen kennen dat gevoel normaliter niet meer, onder invloed van tal van religieuze, cultuurgebonden en maatschappelijke faktoren. We zijn vervreemd geraakt van dat gevoel van intense geluk-beleving.
Wat Flor is overkomen, hierbij doelend op haar ervaring van sexueel misbruik tijdens de afgelopen opname, is dat zij toen in korte tijd vanuit die intense gelukservaring terecht is gekomen in het andere, negatieve uiterste, in zeer extreme vormen. Dat zou kunnen verklaren, haar angsten opnieuw contact aan te gaan en een – mogelijke – afkeer van mannen in het algemeen. Immers, wanneer je ineens, vanuit een overigens volledig natuurlijke extase zoiets als een verkrachting ervaart, waarbij een andere persoon bezit neemt van het vrouwenlichaam, ontstaat vaak een toestand dat slachtoffers hiervan doodsbang worden dat de andere tweelingzielenhelft haar totaal kapot zouden maken. Een begrijpelijke, maar onjuiste gedachte overigens, wat mij betreft. Ik bedoel, Flor als je dit leest, wij waren ooit zo ontzettend goed bevriend met elkaar, een hele mooie tijd en dat weet je heus nog wel. Maar, daar is toch niks mis mee? We waren zulke goede maatjes van elkaar, nou en wat mij betreft, al is het dan op energetisch niveau, is dat nog steeds zo hoor!!! Wellicht loopt je hoofd over van negatieve gedachten over mij (die je welllicht ooit zijn aangepraat), maar kloppen die gedachten allemaal wel? Ik denk namelijk van niet….. In dat geval is het ego de boosdoener, en het is in je eigen belang om dan op zoek te gaan naar de juiste gedachten. Het ego kan mensen soms op een dwaalspoor brengen, geen wonder dat er zoveel conflicten op aarde en tussen mensen bestaan bijvoorbeeld…….
Ik kom er zelf ook steeds meer en steeds vaker achter dat het ego mij informatie verschaft die misleidend kan zijn met betrekking tot de werkelijkheid. Het is de kunst daarvan afstand te nemen. Mogelijk dat er bij Flor ook de nodige gedachten aangaande mij de ronde doen, negatieve gedachten over mij en mogelijk ook over haarzelf, die onjuist zijn en een mens doodongelukkig kunnen maken in emotioneel opzicht.
Ik was wel een beetje verdrietig nadat ik haar vanmiddag bij de supermarkt tegenkwam en haar tevergeefs probeerde aan te spreken, dat ze niet reageerde, maar ik weet zeker dat dat haar toch niet lekker zit. Dat voelde ik en ik zag het in haar ogen, de onvrede, de emotie, de boosheid, die evenwel allemaal vanuit ons ego voortkomen. Datzelfde voel ik ook geregeld, het is ook goed en een onderdeel van het proces van persoonlijke groei en het eventueel weer naar elkaar toegroeien, al ben ik inmiddels wel zover dat ik, naast Flor, ook met andere zaken en hobbies bezig ben, en dan vooral met mijn persoonlijke groeiproces, wat hoge prioriteit heeft bij mij momenteel. Ik voel geen boosheid meer, ook niet richting het liefste en meest waardevolle wat er naast mijn eigen persoontje bestaat, namelijk Flor. We zitten allebei in een proces, na vanwege mijn afgelopen negen maanden durende opnameperiode praktisch stil te hebben gestaan in mijn spirituele groeiproces, ervaar ik nu dat ik met een inhaalslag bezig ben. En dat is ook nodig zo langzamerhand. Ik heb er in de eerste plaats zelf veel baat bij, het beinvloedt als het goed is ook mijn omgeving en op afstand hopelijk ook Flor, steeds meer goed dat dat zo is.
De emotie komt o.a. naar boven als ik voel en aan haar merk dat ze nog niet zover is haar hartchakra weer volledig te kunnen openen, en wat een pijn haar dat zichtbaar en voelbaar doet! Daardoor is zij ook niet in staat, ofwel nog niet in staat te reageren als ik haar gedag zeg… Het komt dus niet voort omdat zij me niet zou mogen… Het zijn echter wel onderdelen van het proces van persoonlijke groei naar een mogelijk nieuwe kennismaking. Ik krijg de indruk dat ik haar thans net een stapje op voor ben, als je bedenkt dat ik bij de nog vrij recentelijke vorige ontmoeting met haar in diezelfde supermarkt, ook zelf datzelfde vermijdingsgedrag vertoonde en, hoewel ik het dolgraag wilde, geen woord over mijn lippen kon krijgen… Vandaag leek dat me ietsje gemakkelijker af te gaan. Ik neem haar ook zeker niks kwalijk, ook niet dat ze niet kon reageren, aangezien ik onvoorwaardelijk om haar geef. Maar wellicht was het voor haarzelf ook wel moeilijk te zien dat mijn hartchakra nog niet in voldoende mate open staat. Maar ik voel op een steeds dieper niveau helemaal geen boosheid meer, wel acceptatie van elkaars tekortkomingen in ons individuele groeiproces, wat zich echter snel aan het herstellen is naar mijn beleving. Maar ook acceptatie van elkaars verschillen, en toenemend vertrouwen in de toekomst op het persoonlijke vlak en dat van Flor. Ik voel ook zeker heel diep van binnen de bereidheid om aangaande haar groeiproces op haar te wachten, zo lang als nodig. Dat elkaars fysieke afwezigheid op sommige momenten pijn kan doen hoort ook bij het proces, maar ik heb het ervoor over en ga ook niet bewust op zoek naar ander vrouwelijk gezelschap, want dat vind ik niet interessant, al realiseer ik me terdege dat ik daarmee natuurlijk wel het risico loop mijn verdere leven als een alleenstaande man verder te leven. Zo heel groot is die kans niet, maar hij is er wel. Nee, als zij wat verder is gevorderd in haar proces en er weer een opening komt voor een nieuw contact in elkaars regelmatige fysieke aanwezigheid, dan ga ik ervoor, voor haar, en zal ik er altijd voor haar zijn in voor en tegenspoed…
Natuurlijk doet dat wachten op hereniging met je tweelingziel en het hele proces ernaar toe af en toe pijn, maar het hoort erbij, maar die pijn geldt natuurlijk evenzeer ook voor Floor. Misschien houdt ze er in haar fantasie wel veel te hoog gegrepen verwachtingen op na die ook niet met de werkelijkheid overeen zouden stemmen, namelijk dat er van haar verwacht zou worden meteen al het bed in te moeten duiken na een hereniging van het contact, om het zo maar eens te zeggen. Dat zou op zich een begrijpelijke gedachte zijn, maar wel afschrikwekkend, afstotend en angst aanjagend. Nee, het is juist de kunst een dergelijke gedachte los te laten. Ik wil mezelf en haar bij voorbaat niet belasten met allerlei verwachtingspatronen, want ook deze creeeren wij mensen met het allesoverheersende ego. Het is altijd beter om de natuur op zijn beloop te laten bij een mogelijk nieuw face to face contact. Het is ook belangrijk elkaar volledig onvoorwaardelijk te accepteren om wie wij zijn. Veel mensen realiseren zich vaak niet dat ze de ander vaak onbewust aan tal van voorwaarden onderwerpen in de omgang met hen. En dat is ook een van de redenen waarom ik bij een eventueel nieuw face to face contact voor de volledige 100% voor Flor kies en geen interesse heb voor contact met andere vrouwen. Voorwaardelijke liefde in de omgang met andere mensen is niks voor mij, maar kom je bij 99,99 van de mensen tegen. Flor en ik zijn elkaar niet voor niets tegengekomen hoor. Er bestaat geen toeval in het leven, nergens!
Ik zou er een lief ding om willen verwedden dat Flor min of meer haar hele leven niet gelukkig is geweest, en datzelfde geldt ook voor mij. En dat is ook logisch, immers onze ziel was niet helemaal gezond. Toen Flor werd geboren, incarneerde een deel van mijn zielsenergie al in haar lichaam, en zo incarneerde tegelijkertijd ook een deel van haar zielsenergie in mijn lichaam naar binnen. We zijn, zielsmatig/energiematig al bij elkaar sinds haar geboorte, en als fysieke wezens,althans in dit huidige leven, onbewust naar elkaar op zoek geweest sinds haar geboorte. We zijn al die jaren niet echt gelukkig geweest en hebben heel veel geestelijke pijn moeten doorstaan. En dat is ook logisch, immers, we hadden elkaar nog niet in het echt ontmoet!! Dit veranderde radicaal na de eerste kennismaking met elkaar, eind september 2011, een ongekend diepgaand mooi en ook volstrekt natuurlijke ervaring, om vervolgens, o.a. door de stijfkoppige, dwarsliggende en niet-begrijpende opstelling van de ggz, weer in een diep emotioneel lijden terug te zakken nadat we in januari 2012 voor de tweede keer (en ditmaal voor lange duur) uitelkaar werden gerukt, waarvan we thans eigenlijk nog steeds geregeld min of meer de gevolgen ondervinden in korte, maar intense emotionele periodes. Anders waren we allang als een intens gelukkig stel samen geweest. Maar bij de ggz is het nu eenmaal zo dat ze zich in alles (dus ook met betrekking tot aspekten van hooggevoeligheid) deskundig menen te noemen en menen het altijd maar weer beter te weten dan de patient zelf.
Echter, het goede overwint altijd het kwade, op de wat langere termijn, en zo zal dat ook gelden voor Flor en mij. Zoals ook in onderstaande artikelen te lezen valt, de boosheid die Flor thans wellicht nog voelt, komt uit haar ego, en datzelfde geldt eigenlijk ook voor andere mensen. Maar ik vertrouw erop dat het allemaal wel gaat goedkomen. Wat niet wegneemt dat ik zelf, in het belang van mijn eigen welzijn, keihard aan het werken ben aan mezelf. Ik ben blij dat het telepatische contact met Flor weer is hersteld, en zelfs ten opzichte van de vorige keer, sterk is verbeterd en veel soepeler verloopt. Ik weet van mijn spirituele gids Peggy dat zij mij ooit heeft doorgeven dat de band en het contact met Flor is voorbestemd, en waarom zou ik twijfelen aan hetgeen mijn vroegere soulmate heeft gezegd???
Het eenwordingsproces tussen Flor en mij doet soms veel pijn, maar het is nodig, en we krijgen er later allebei in gelijke mate zoveel voor terug, namelijk ALLES, en vooral:
EEN INTENS GELUKKIG LEVEN, EN EEN DUURZAAM HERSTEL VAN PSYCHISCHE KLACHTEN.
(korte uitleg
Wanneer tweelingzielen samenkomen, wanneer zij samen zijn dan genereert dat een onvoorstelbaar sterke lading van zuiver positieve energie, die zich vermengt met iedere cel in ons lichaam, zo ook in de hersenen. Dat maakt bijvoorbeeld de vatbaarheid voor tal van lichamelijke en geestelijke aandoeningen (enkele voorbeelden: kanker, schizoaffektieve stoornis, depressie, enz…) praktisch nihil. Bovendien heeft deze bundeling en continue explosie van positieve energie ook een positieve invloed op letterlijk alles in de omgeving en verder alles, inclusief je medemensen. DE geestestoestand van tweelingzielen die de missie hebben volbracht en weer samenzijn is volledig vergelijkbaar met hoe mensen zich in de oertijd voelden, toen er nog niet sprake was van religieuze, cultureel en maatschappelijk bepaalde invloeden….
Als ze bij de GGZ eens zouden kunnen voelen wat het is om een relatie met een tweelingziel te onderhouden, en dan vervolgens ook over gevoelsmatig vergelijkingsmateriaal zouden beschikken met betrekking tot hoe ze zich daarvoor voelden, dan zouden ze pas goed beseffen wat zij destijds in het ontmoedigings- en afzonderingsbeleid met betrekking tot mij en het contact met Flor hebben aangericht…. Maar goed, ik probeer dit stukje verdriet uit mijn leven wat meer los te laten nu.
*******************
Er is ook nog een andere reden waarom het contact in elkaars fysieke aanwezigheid is voorbestemd. Als dat niet zo zou zijn namelijk, dan geldt voor zowel mijzelf als voor Flor een blijvende, en mogelijk nog verslechterende, chronisch-psychiatrische lijdensweg en een steeds groter wordend risico op het ontwikkelen van de ziekte die borderline heet, met een eveneens grote kans op een fatale afloop van deze aandoening. Dat alles zou er bij ons allebei gebeuren bij blijvende separatie, bij blijvende afzondering van elkaar. Sommige tweelingzielen vinden hun proces te ingrijpend, willen het stoppen, zegt hun ego. Echter, natuurkrachten zijn vele malen krachtiger dan het ego van een individu, en als een contact is voorbestemd dan is dat gewoon zo.
Vanmiddag was ik aan het lezen op de website van Carma Coaching, en las op die site een aantal erg leerzame en hoopgevende artikelen over tal van aspekten m.b.t. tweelingzielen. Ik vind het een goed idee ze hierbij in te sluiten in deze weblog…:
OPGEVEN
Dag allen,
Van een aantal clienten heb ik begrepen dat we ´willen opgeven´, dat we voor ons zelf willen en moeten kiezen omdat we het tweelingzielproces niet meer volhouden. Ogenschijnlijk! Het kan zijn dat je uitgeput bent, dat je alles wilt opgeven en geen kracht meer kunt putten uit wat deskundigen zeggen. Heel begrijpelijk en ook inherent aan deze periode van stilte, terugtrekken, afstoten en ontkenning. Wij weten als geen ander waar jullie doorheen moeten worstelen, op zoek naar dat kleine beetje bevestiging van je twin, op zoek naar de sleutel tot jullie (twin)hart, uitkijkend naar de ultieme voltooiing.
Weet dat we afstevenen op een periode waarin de schaduwkanten van je twin (en ook van jezelf) naar boven komt, weet dat je ´andere helft´ daar ook mee zal moeten dealen (net als jij) en onthoud dat jij al een hele lange weg – van transformatie- hebt afgelegd. Je twin zal dit in een kortere periode moeten doen, en dat maakt het misschien nog wel zwaarder en heftiger! Temeer omdat er geen ontkomen aan is. Ook hij/zij zal zich er in eerste instantie tegen verzetten, zwaar tegen zichzelf vechten maar ook tegen zijn/haar groeiproces. Het ego zal steeds maar blijven proberen om te winnen. Je twin is een proces ingegaan waarin hij/zij datgene wat zich bij jou vandaan houdt moet en zal gaan loslaten….
Voor jezelf kiezen is goed, dat mag en het zal je ook bevrijden uit de ´gevangenis´. De gevangenis waar jij al jaren in rondwarrelt omdat je geen andere uitweg ziet. Je moet dit proces uitzitten en dat maakt het zo verschrikkelijk pijnlijk en eenzaam. Kon je je maar openstellen voor al dat andere ´schone´, was het maar waar dat jij je hart niet aan de ´duivel´ hebt verkocht.
Heb je nog niet voor jezelf gekozen? Kom dan uit dat bed, kleed je aan en verzak niet in zelfmedelijden. Wij begrijpen dat dit heel aanlokkelijk is omdat de dagen dan sneller voorbij gaan, maar je mist dan ook de dingen die je ooit hebben doen ´lachen´…..zucht! We weten het en voelen met jullie mee. Holy mozes, wat een geniepig rot-proces! Althans, volgens ons ego. Want uiteindelijk is alles gericht op groei!
En onthoud: PASSION SPEAKS LOUDER THAN WORDS!
Wil je even wegzwijmelen? Luister dan naar : ´I believe in you´ van Il Divo en Celine Dion (zie bovenstaande video)
************
Tweelingziel-ziekte | 1 september 2011
We gaan de afgelopen dagen door een wel heel zwaar stuk van ‘ziekte’, zwakte en ´misselijkheid´. Maar ook boosheid (zelfs kwaad zijn) kan op dit moment één van de symptomen zijn. Het is killing! We weten het.
We zitten allen in een wel heel stil stuk. Te stil. We ervaren bijna geen (telepathisch) contact meer met onze twin, het lijkt wel of hij/zij van de aardbodem is verdwenen. Je kunt je zelfs afvragen: ’heb ik nog wel een twin?’
In je dromen kun je je twin wel met grote regelmaat ontmoeten maar vaak ook hier heb je het gevoel ver van hem of haar af te staan. Weet dat we allen in een afstandfase verkeren, in een spiritueel groeiproces van heb ik jou daar! Weet dat onze ‘andere helft’ ook door een heel zware periode heen moet, richting jou! Er heerst veel verdriet, ongeloof, woede, machteloosheid bij je twin. Hij/zij keert zich van je af, je hoort niets (of weinig) meer, er lijkt nog (steeds) geen keuze te zijn gemaakt. In het diepste binnenste van je ‘andere helft’ is een groot gevecht aan de gang. Een gevecht tegen zich/haar zelf, het niet ‘willen’ toegeven: het TRANSFORMATIEPROCES in volle gang.
Dat wil zeggen dat jij, en tevens ook je twin, langzaam naar de 5e dimensie worden gestuurd. De dimensie waarin jullie geleidelijk toegang verkrijgen tot de 5 hogere stralen van het schepperslicht, waardoor jullie blauwdruk voor de volgende Evolutie Cyclus voltooid wordt (het jaar 2012).
Het is enorm belangrijk dat jullie je focussen op het zuiveren van de 7 chakra’s in je lichaam, opdat je de zuil van licht die net voor je ruggengraat loopt creëert en activeert. Deze zuil van licht moet de verbinding met het hart/kern/centrum van de Aarde en jullie zielester weer aangaan. De zielester bevindt zich circa 20 à 30 centimeter boven je kroonchakra. Je kunt dus vreemde gewaarwordingen ervaren zoals ‘speldenprikjes op je hoofd’ of ‘oren die lijken dicht te klappen, zoals in een vliegtuig’.
Jullie beiden gaan nu een mega transformatieproces door: accepteer, ervaar en ontvang met open armen.
Tweelingzielen: de voltooiing is volgens ons gevoel dichtbij, jullie kunnen elkaar (hopelijk) ´binnenkort´ weer (energetisch) ‘aanraken’, op gelijkwaardig niveau. De één blijft niet achter op de ander, qua spirituele ontwikkeling. Dit zul je kunnen ervaren en voelen zodra de stilte plaats maakt voor de ‘big bang’; de bliksemschicht, de wederzijdse (!) herkenning. Hier gaan we nog steeds van uit, samen met ons team van lichtwerkers.
Elke dag die we ‘overleven’ is weer 1 dag dichterbij ons geluk. Probeer het ook maar rationeel te bekijken, want met beide voeten op de grond blijven staan is nu eenmaal inherent aan ons mens-zijn in alle facetten.
Dus voel je niet gevangen ‘in tijd’, het hele tweelingziel-gedonder voelt (soms) al aan als een gevangenis, dus zie de tijd niet als vijand maar als vriend.
In het begin hadden wij een volmaakte verbinding en waren we zuiver op elkaar afgestemd. Samen keren wij langzaam maar zeker terug naar die prachtige staat van eenheid.
In licht en liefde, Caroline
**********
Hoe ga je om met het afstootgedrag van je twin?
Aangezien veel tweelingzielkoppels na de ontmoeting pas echt bewust met hun transformatieproces starten, begint op dat moment ook het bewuste loslaten & transformeren van alle oude angsten.
Veel mensen hebben zeer traumatische ervaringen beleefd waardoor ze maskers (stoerheid-machogedrag-schijnzekerheid-nep vrolijkheid) zijn gaan dragen waarachter ze die angsten kunnen verbergen.
Bij veel mensen is ook de welbekende beschermingsmuur op jeugdige leeftijd al in het leven geroepen. Die muur staat voor hun Angst-Ego en die heeft als taak iedereen die ook maar in de buurt van hun gekwetste hart probeert te komen, bij hun vandaan te houden (afstoten).
Bindingsangst en verlatingsangst zijn de grootste angsten die ontwikkelt zijn.
Op het moment dat iemand in zijn angst schiet wordt hij/zij onbewust en dat is het moment dat het ego het overneemt en alles en iedereen die in de buurt probeert te komen van zich afstoot met allerlei smoesjes, leugens, verzwijgingen, geweld of wat dan ook. Het maakt niet uit wat hij of zij er voor moet doen zolang het maar lukt die persoon uit de buurt te houden van het hart.
Wanneer er geen angst is en beide tweelingzielen in verbinding staan met hun Hogere Zelf dan trekt de liefde hen naar elkaar toe als twee magneetjes. Maar zodra er weer iets van angst omhoog komt bij beiden of bij één van de twins dan zorgt die angst ervoor dat het zich verwijdert van de liefde (afstoten, vluchten).
Het afstoten zal net zolang door blijven gaan totdat degene die vanuit zijn/haar angst nog aan het afstoten is voldoende eigenliefde, geloof, zelfvertrouwen en kracht heeft ontwikkelt.
Het is belangrijk voor degene die al meer geopend is om heel goed bij zichzelf te blijven als hij/zij wordt aangevallen door het ego van zijn of haar twin.
Doe je best niet te reageren op de aanvallen van dat ego, blijf er tijdens die aanvallen bewust van dat die ander je aanvalt vanuit zijn/haar angst en het niet persoonlijk is bedoeld. 9 van de 10x heeft het absoluut helemaal niets met jou te maken maar met iets uit de jeugd of met dingen die in hun vorige relaties gebeurd zijn. Omdat jij het dichtst in de buurt van die ander zijn/haar hart staat ben jij degene waar ze hun angst/boosheid etc, het eerst op afreageren.
Reageren (verwijten, aanvallen, jezelf verdedigen etc.) op die ander zijn/haar ego aanvallen zal alleen maar meer het ego van die ander vergroten. Als je niet reageert zal het ego van die ander ook sneller weer verdwijnen.
Als je merkt dat je moeite hebt met het afstotelijke ego gedrag van je twin, schep dan wat meer ruimte tussen jullie. Ga niet constant zitten bellen, mailen of sms-en maar laat die ander even met rust en gun jezelf ook rust en ruimte om bij jezelf terug te keren of te blijven. Heb je te maken met een extreem sterk ego en heb je moeite om overeind te blijven? Kijk dan eens goed of je niet teveel van jezelf aan die ander weggeeft.
Veel tweelingzielen willen nog wel eens de ‘fout’ ingaan door teveel energie van zichzelf weg te geven aan die ander door alles wat die ander vanuit zijn/haar ego doet maar goed te keuren omdat ze denken dat dit hoort bij het onvoorwaardelijk zijn. Helaas zijn extreme ego’s net kleine kinderen. En kinderen hebben regels en grenzen nodig, anders weten ze niet waar ze aan toe zijn. Bij extreme ego’s zal je dus goed je grenzen moeten aangeven en voor jezelf moeten opkomen anders dreigen ze echt over je heen te lopen.
Onvoorwaardelijk zijn houdt niet in dat je over je eigen grenzen heen laat lopen. Laat je dat wel gebeuren dan getuigt dat niet echt van veel eigenliefde of goede verzorging van jezelf. Heb begrip voor die ander maar maak die ander nooit belangrijker dan jezelf.
Als je dat wel doet zal je merken dat jij je gauw leeg en moe zal voelen omdat je al je energie weggegeven hebt aan die ander. En hoe meer je weggeeft hoe minder er van jou overblijft. Zo verlies jij uiteindelijk jezelf in die ander en moet je weer op zoek gaan naar jezelf. Blijf dus vooral bij jezelf als je merkt dat die ander jou vanuit zijn/haar angst ego afstoot.
*********************************************
*****************************************************************************************************************
Space van Boudewijn 
Geef een reactie