Maandag 5 september 2011 >> Ik zit nu voor de verandering weer eens achter die mooie nieuwe computer in de woonkamer, de nieuwe PC die in de plaats is gekomen van de nieuwe PC die ik vlak voor de brand in december vorig haar had aangeschaft, en die toen helaas verloren is gegaan. Maar het is wel een verbetering nu in positieve zin. Dit hele systeem draait om een Intel Core i7 2600K socket 1155 3,40 gHz quad-core processor, en een digitale SSD harddisk van voorlopig 120 gb. Later, zodra deze SSD disks een stuk goedkoper zijn geworden, zal ik alsnog de aanschaf van een SSD disk overwegen met een grotere capaciteit. Dit laatste is me nu nog een beetje te prijzig…

Op mijn huidige PC zit ook een hele goede videokaart, waarmee ook weergave in Full HD videokwaliteit mogelijk is. Voor diegenen onder jullie lezers die ook de daarvoor geschikte videokaart en monitor hebben, kijk eens voor de aardigheid naar de nuvolgende video van Enya, in Full HD kwaliteit. Vergeet niet na het starten van de video op het vierkantje met de vier pijltjes te klikken rechtsonder in het videoschermpje om de video beeldvullend te krijgen, en vergeet ook niet door op de standaardresolutie (360p) te klikken en voor de hoogste resolutie te kiezen (1080p). Wat je dan gaat zien is, zowel muzikaal als visueel een schitterend mooie  video!!

Later vanmiddag kreeg ik een kort spontaan bezoekje van mijn buren, en deze waren zo attent om een groot stuk vlaai voor me mee te nemen. Ik hoop later deze week een keertje bij hun langs te gaan. Komende donderdagavond is er een etentje van galerijbewoners hier op West-1, gevolgd door het gezamenlijk opruimen van de gemeenschappelijke berging op de gang. Het is daar een ongelofelijke puinhoop, eigenlijk al langere tijd. Goed idee om daar eens wat aan te doen met z’n allen. Via email heb ik  toen laten weten dat ik daarbij ook aanwezig zal zijn. Ik kreeg toen nog een leuk spontaan emailberichtje terug van iemand die verderop op onze galerij woont met haar zoontje, een heel leuk en grappig kind vind ikzelf. Zij woont hier denk ik nu ongeveer een jaar en ik herinner me nog dat ik vorig jaar oktober door haar werd uitgenodigd om eens op een avond langs te komen, wat ik toen ook heb gedaan. Ik heb nog leuke herinneringen aan die avond. Ja, en zo leer je ook weer nieuwe mensen kennen. Tot nog toe zijn de contacten met mensen in het woonprojekt die ik tot op heden ben tegengekomen opvallend positief. Mogelijk dat ook bepaalde gedeeltes uit een aantal van mijn weblogs in de periode waarin het leek alsof terugkeer onmogelijk was, bij veel mensen tot bezinning heeft geleid. Een aantal mensen zullen zich ongetwijfeld hebben afgevraagd of hun reaktie richting mij en mijn moeder wel in alle opzichten zo goed is geweest. En het is altijd leuk om ook mensen te leren kennen die hier nog niet zo lang wonen. Dat is ook hard nodig in deze tijden waarin mijn sociale netwerkje zeer recentelijk nog verder is ingekrompen. Een verdrietige situatie, maar probeer toch maar met de stroom van emoties mee te gaan en energie te herontwikkelen om vooruitstrevend te werk te blijven gaan, zowel in sociaal opzicht als kwa aktiviteiten en bewustwording……

De afgelopen middag verliep kwa stemming gelukkig weer ietsje beter dan gisterenavond. Dat komt denk ik ook aangezien de meeste mensen die ik sinds mijn terugkeer hier ben tegengekomen uit de woongroep mij op een positieve manier benaderen, met geen woord meer spreken over wat in december is gebeurd, en aangezien ik  gisterenavond laat totaal onverwachts nog door een spontane positieve email van een galerijbewoonster werd aangesproken.

Behalve  verder proberen te blijven werken aan de persoonlijke ontwikkeling en bewustwording is het denk ik ook van groot belang om, naar behoefte, ook in sociaal opzicht eens wat aktiever te gaan worden, zowel binnen als buiten de woongroep Centraal Wonen. Wellicht zal er ooit ook nog iemand op mijn pad komen waarmee ik een stabiele relatie zal gaan krijgen.** Daarnaast is het zo dat ik onlangs via het internet heb ontdekt dat de gangbare veronderstelling als zouden de soms minder gunstige invloeden van ons onderbewustzijn iets zijn waar niks aan en mee gedaan zou kunnen worden. Zo zouden bepaalde foutieve ‘programmeringen’ (om het zo maar eens te noemen) er medeverantwoor-delijk voor kunnen zijn voor bijvoorbeeld iemands mislukkingen en andere negatieve ervaringen in het leven. Er zijn mensen die tot de ontdekking zijn gekomen dat er wel degelijk mogelijkheden bestaan om daaraan te werken… Lijkt me een uitstekend plan om me daarin te gaan verdiepen en in ieder geval eerst eens het boek te lezen wat die persoon daarover heeft geschreven. De ervaringen van mensen die daarmee aan de slag zijn gegaan zijn over het algemeen zeer positief, en voor velen (ook zieke mensen)  heeft het hun vaak dramatische leven een enorme positieve en ook duurzame wending gegeven…… Een kostbare aanvulling op bestaande therapieën die over het algemeen toch eenzijdig gericht zijn op het bestrijden (lees: onderdrukken) van de symptomen, waarbij echter de dieperliggende oorzaken onbehandeld blijven……

Ik zou eerst vanavond nog even langs mijn moeder op visite gaan, maar ik ben vanmiddag al langsgeweest, ook om haar eens een grote bos mooie bloemen te bezorgen voor de verandering…… Vanavond blijf ik gewoon hier thuis en probeer me toch wat te ontspannen met muziek of een avonturenfilm op DVD of Blu Ray schijfje…..

(onverwachtse spontane telepathisch gespr.)

**……………..stilte………..>(zintuiglijk voelbare pos.energie v. Peggy)>>………….”Boudje, ik weet hoezeer je gisteren werd geraakt tijdens dat telefoongesprek met x , laat het gaan die emotie, geef er de ruimte en de tijd voor…Probeer je geen zorgen te maken over wat later zal volgen, dat zal meer zijn dan je na zoveel jaren van tegenspoed denkt. Je bent in je proces al zoveel verder gevorderd dan je zou kunnen denken, en je onttrekt beslist geen energie aan andere mensen, dat is een illusie! Jouw energie is zo ontzettend sterk en krachtig geworden, maar een emotie is gezond en iets waar je even doorheen moet. Gooi het eruit, en laat anderen daarbij maar denken wat ze willen, het zal je goed doen. Dat is iets wat je ook leert in Gestalt-therapie. Het contact met x is nu helaas verbroken, zij zit ook in een moeilijk proces, maar dat weet je al. Wat alle nare ervaringen van de afgelopen jaren betreft, probeer wel open te blijven staan voor diegenen uit het verleden waar je soms ten onrechte geen contact meer mee hebt, want in een aantal gevallen zullen hen die je sociale netwerk hebben verlaten, deze beslissing ergens in de toekomst gaan terugdraaien. Probeer daarvoor alsjeblieft open te blijven staan! De kosmos (kosmische energie) heeft nog heel wat goed te maken voor jou na alles wat je hebt moeten doorstaan in 48 jaar tijd…..

Je twijfelt aan een stabiele relatie in de toekomst. Twijfels zijn niet nodig Boudje, dat gaat ook gebeuren. Wie dat zal zijn? Dat mag ik je helaas niet zeggen, maar het is wel zo!…………, je ként haar al Boudje, terugkijkend op de afgelopen twaalf maanden……Denk er niet teveel bij na, het overkomt je bijna vanzelf…”………………..stilte………………<<stop<<            (verbazing……)

Ja, zo onverwachts nog even wat bemoedigende woorden van Peggy die in haar huidige energetische vorm nog eventjes tussenbeide kwam. Het voelde, zoals altijd goed!

Ik heb vanavond ook wat zitten luisteren naar de ontroerend mooie muziek van de Ierse zangeres Enya, en ik vond het leuk een aantal nummertjes van haar te verwerken in deze blog. Ik hoop dat deze avond en de komende tijd gunstiger zullen gaan verlopen. Heb daar wel een beetje meer vertrouwen in gekregen.

Heel veel groeten van Boudewijn…

Di.23 november 2010 > Tijdens het schrijven van dit berichtje maak ik even gebruik van de, als ze daarmee instemt, aanstaande computer van Daniëla. Ik heb aan Windows XP een tweede wachtwoordbeveiligd account toegevoegd met beheerdersrechten, op mijn naam. Haar eigen account (je krijgt die keuze tijdens het opstarten van Windows) op haar naam is niet wachtwoordbeveiligd, maar wel met beperkte rechten. Dit om bijvoorbeeld te voorkomen dat ze zelf per ongeluk schade toebrengt aan belangrijke Windows-bestanden of dat er andere fouten ontstaan bij gebruik van bepaalde software. Ze is nu eenmaal niet zo technisch aangelegd, en een foutje is zo gemaakt.

Ze kan natuurlijk wel gewoon gebruik maken van alle gëinstalleerde toepassings-software, zoals internet, email, Word 2007, Nero-7, MSN Messenger en een eenvoudig fotobewerkingsprogramma. Belangrijke onderhouds-werkzaamheden aan Windows worden op de achtergrond automatisch uitgevoerd door TuneUp Utilities 2010, maar ze heeft geen toegang tot het controlepaneel van dat programma, om narigheid te voorkomen…..

Met een gratis gedownload partitieprogramma heb ik de indertijd verloren gegane ruimte op de interne harde schijf weer kunnen terugvinden, en van daaruit de aanvankelijk beschikbare ruimte op de C-partitie van de harde schijf kunnen uitbreiden van 309- naar de oorspronkelijke 592 gigabyte, dus ook dat probleem is eindelijk opgelost. Het is nu alleen nog afwachten of ze inderdaad definitief besluit om de pc over te nemen. Zo niet, dan is het een kleine moeite om haar eigen account onder windows op deze pc ongedaan te maken, en dan kan ik hem zelf misschien nog gebruiken als windows xp computer.

Voordeel is natuurlijk wel dat heel veel oudere software die jarenlang ongebruikt in de kast heeft gestaan, alleen onder windows xp draait, en dat die software nu alsnog weer gebruikt kan gaan worden….. En anders, als ze de pc wel overneemt, dan heb ik nog een andere oudere pc staan waarop windows xp weer opnieuw gëinstalleerd zou kunnen worden, eventueel met de mogelijkheid om, op een aparte partitie van de harde schijf, Windows 7 te installeren, zodat ik zelf de keuze heb, bij het opstarten van de pc, onder welk besturingsprogramma ik de computer op dat moment wil gaan gebruiken. Dat schijnt mogelijk te zijn, desnoods via een hulpprogramma. Dan zou het dus een zogenaamd “dual-boot” systeem worden…… En dan blijft Windows 7 voor die pc ook niet ongebruikt op de plank liggen.

Ja, vanochtend was ik al uitzonderlijk vroeg uit de veren, voor acht uur, in de veronderstelling verkerend dat ik vandaag bezoek zou krijgen van de stucadoor, in verband met het herstellen van het plafond in de badkamer. Het is algemeen bekend dat dit type woningen nogal gevoelig is voor schimmelvorming op het plafond, mede gezien de bij sommigen matige kwaliteit van het afzuigsysteem. Indertijd is, in een ver verleden,  in verenigingsverband (ver.Centraal Wonen A’veen) besloten om het afzuigsysteem alleen enkele uurtjes voor- en na kantoortijden op maximale sterkte te laten draaien, en tussentijds op beperkte kracht. Bezuinigen op de stroomkosten is in vele gevallen ook wel goed, maar toch vraag ik me af, financieel gezien is het middel in een aantal woningen erger dan de kwaal. Ik bedoel, er word i.d. geen rekening gehouden met die mensen onder ons bewoners die niet aan het arbeidsproces deelnemen, en die op niet reguliere tijden weleens zouden willen douchen. En bovendien, er wordt dan weliswaar wel bezuinigd op de gemeenschappelijke stroomkosten, waardoor de gezamenlijke maandelijkse verenigings-bijdrage enkele dubbeltjes lager ligt dan anders, de werkzaamheden van de stucadoor komen weliswaar voor rekening van de verhuurder, maar het daarna noodzakelijke schilderwerk is iets waar de bewoners wel zélf voor moeten opdraaien; een klus die, lijkt mij, uiteindelijk wel heel veel duurder uitpakt dan die paar dubbeltjes per maand waar ik het net over had…..

Maar goed, ik was dus al bijzonder vroeg uit de veren, en nadat ik terug was van de ochtendwandeling met Debby, ging de telefoon. Het was een telefoontje van de verhuurder met de mededeling dat de stucadoor wegens ziekte niet kon komen. In overleg is er nu overeengekomen dat hij alsnog volgende week vrijdag langskomt, 3 december. Nou ja, het is niet anders, beter later dan nooit. Wel heel netjes dat ze me al vroeg daarover belden, om dat te laten weten, want anders had ik vandaag tevergeefs zitten wachten. Nee, wat dat betreft is Ymere wel een klantvriendelijke verhuurder die niet gauw moeilijk doet…..

Vanvavond heb ik rustig zitten luisteren naar wat muziek van cd, en tussendoor nog een wandeling gemaakt met de hond. Het was weliswaar een beetje miezerig weer buiten, maar toch, zo’n wandeling doet een mens ook goed. Jammer dat het nogal bewolkt was, want gisterenavond, toen ik met Debby buiten liep, kon je aan de oostelijke hemel heel mooi naar de volle maan kijken. Prachtig gezicht, en vanochtend vroeg verlichtte het zwakke maanlicht ook de slaapkamer een beetje.

Over vijf dagen, op 29 november, is het alweer een jaar geleden dat ik voor het eerst sinds mijn overplaatsing naar de open ggz kliniek in Amstelveen, weer op bezoek was bij Peggy op de gesloten afdeling in Hoofddorp; een jaar geleden, terwijl het gevoelsmatig nog geen maand geleden lijkt te zijn. Achteraf gezien was het eigenlijk een heel diepgravende en belangrijke fase van een levensgroot spiritueel proces, al leek het op 31 december, maar vooral op de dag van haar overlijden, in eerste instantie ook even alsof het einde der tijden ook voor mij was aangebroken…. Maar gelukkig, hoewel ik haar fysieke aanwezigheid e.d. tot op de dag van vandaag nog altijd heel erg mis, tegelijkertijd is het sinds enige tijd wel zo dat (al was dat geruime tijd nog erg moeilijk om te beseffen) alle tekenen er toch steeds duidelijker op wijzen dat ze in de eerste plaats al een aantal dagen voor haar sprong volledig was hersteld vanuit haar lijden aan Borderline, en in de tweede plaats wordt ook haar uitspraak langs telepatische weg die ze al maanden geleden wel duizenden keren probeerde duidelijk te maken, namelijk dat haar sprong, hoe verschrikkelijk pijnlijk en uitermate verdrietig dan ook voor mijzelf en iedereen die haar heeft gekend, voortkwam vanuit een zeer diepe (vanuit haar zeer diepe, kosmische staat van oneindig bewustzijn voortkomende) overtuiging dat dat de enige weg is om later weer opnieuw (via een huidige tussenfase van een leven in met het oog onzichtbare, maar wel voelbare bron van energie) tot leven te komen. Maar, omdat alles nu eenmaal met alles samenhangt, tegelijkertijd was het voor haar ook de enige weg om te ontsnappen uit een uitermate benauwende leefsituatie op de gesloten afdeling met nauwelijks vrijheden; een verblijf dat ze na al die maanden meer dan zat was, en waarin ze zich ook heel erg alleen voelde, onbegrepen, zeker in relatie tot de “hulpverlening”. De enige uitzondering i.d. voor haar was…..ikzelf, wat ze ook zeer regelmatig tijdens haar opname liet weten. We waren elkaars zielsverwante maatjes die elkaar na een levenslange zoektocht uiteindelijk hadden gevonden daar in Hoofddorp, op een zeer diep emotioneel niveau, en, als die uitermate pijnlijke laatste bezoekmiddag van 27 dec.2009 net even een beetje anders was verlopen (i.v.m. haar ex), zonder enige twijfel, diezelfde middag ook op fysiek niveau.

(…..>ja boudje, dat is zo…..Ik had zo’n stille hoop dat er nog een hele andere, veel leukere manier was om daadwerkelijk samen een te worden, en bleef in de tussentijd, hoewel ik al de 9de oktober wist welke weg te moeten gaan de 31ste december, regelmatig zoeken naar leukere wegen daartoe, maar helaas, de leefom-standigheden waren ons ook toen niet goed gezind, zo ook op die 27 december vorig jaar, en jij was zelf daarnaast ook niet in de gelegenheid om, vanwege je opnameperiode in Amstelveen, eens vaker langs te komen. Maar, het heeft toch zo moeten zijn, en het zal ons uiteindelijk tóch weer samenbrengen. Op een minder gangbare, niet met jouw verstand te bevatten, manier dan volgens reguliere inzichten, maar God heeft bepaald dat het zo moest zijn. Hij zal ons op het juiste moment alsnog weer samenbrengen, als onze kosmos, letterlijk alles daarin volledig is ontdaan van negatieve energieën. Pas dan zal zoiets mogelijk zijn en ook gaan gebeuren..<p.).    (: eigen gedachte, rond of na 21-12-2012??, in de Nieuwe Tijd).

Ter afsluiting, we waren niet alleen voor elkaar voorbestemd…., dat zijn we nog steeds, op emotioneel en energetisch niveau, maar ook naar de toekomst toe. Maar ook hier geldt, het verhaal is nog lang niet compleet, en moet haast wel een nog veel mooier en vrij uniek vervolg hebben, wil letterlijk alles, kosmisch gezien, weer volledig in balans, in evenwicht raken met elkaar… Daarvoor kán het ook haast niet anders zijn dat Peggy als energie weer zichtbaar en tastbaar wordt. Hóe zoiets zal gaan gebeuren is eigenlijk niet interessant (is toch niet van tevoren te analyseren vanuit het huidige niveau van hoger bewustzijn), en dat is eigenlijk ook niet belangrijk, de ervaring daarentegen wel! (>>Juist Boudje<p.>… ………………>energie…….<<).

Maar daarnaast ervaar ik deze periode van toenemend onbegrensd Bewustzijn ook als iets heel bijzonders, en ook onmisbaar……

Boudewijn.